Η μαμά μου μού είχε μάθει από μικρή τη σημασία του να κάνω δώρα στους άλλους.Το ίδιο κάνει τώρα και με τον εγγονό της.Οταν το απαιτεί η περίσταση,πάνε μαζί στα μαγαζιά και διαλέγουν κάποιο μικροδωράκι για εμένα που γιορτάζω,τον μπαμπά που έχει γενέθλια ή τη νονά του που φεύγει να πάει για το καλοκαίρι στη Σαντορίνη.Μάλιστα ένα μέρος του ποσού το πληρώνει από τον κουμπαρά του.
Αυτό που θέλω συμπληρωματικά να του διδάξω εγώ,είναι ότι σημασία δεν έχει τόσο η αξία του δώρου,αλλά ο χρόνος που αφιέρωσες για να σκεφτείς και ν' αγοράσεις/φτιάξεις το κατάλληλο δώρο. Φυσικά αυτό είναι κάτι,που δεν το εκτιμούν όλοι οι άνθρωποι,αλλά το μάθημα που προκύπτει είναι,ότι αυτοί οι άνθρωποι δε μας αφορούν.
Πολύ όμορφο είναι να μαθαίνουμε στο μεγαλύτερο παιδί,να φτιάχνει ανάλογα με τις δυνατότητές του κάποιο δώρο για το μικρό αδελφάκι.
Ακολουθεί μια πανεύκολη ιδέα:
Παίρνουμε ένα ziplock σακουλάκι,
(κατά προτίμηση διάφανο,εγώ δεν είχα)
και το γεμίζουμε με διάφορα χρωματιστά μικροαντικείμενα.
Χάντρες,κοχύλια,είδη χειροτεχνίας,κλωστές κτλ.
Γεμίζουμε με νερό το 1/3.
(Την επόμενη φορά θα το δοκιμάζω με αφρόλουτρο!)
Αν θέλουμε μπορούμε να χρωματίσουμε το νερό με λίγη
τέμπερα ή χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Εμείς προσθέσαμε και διάφορα χρώματα χρυσόσκονης
Κλείνουμε και αφαιρούμε καλά τον αέρα.
Τυλίγουμε την κορυφή μια δυο φορές και ενισχύουμε με διάφανη ταινία.
Εγώ καλού κακού ενίσχυσα όλες τις άκρες.
Έτοιμο...
...να δεχτεί τα χτυπήματα της μοίρας,ενόσω η μαμά ετοιμάζει τη φρουτόκρεμα.
απιθανοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο...καλως σε βρηκα ανησυχη μανουλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες Σοφία!
Διαγραφή