(Προσθήκη 4.3.2015.Μέσα από αυτό το άρθρο γεννήθηκε η σελίδα στο facebook "Το Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων" για να γράφουμε όλοι ότι μικρό και καθημερινό μας κάνει να αισθανόμαστε πλούσιοι!Ελάτε κι εσείς.Οι Bloggers εδώ)
Επειδή μ’ έπιασε το πατριωτικό μου σήμερα ξαφνικά,θα κάνω άλλο ένα post τώρα που όλοι κοιμούνται.
Λέω για τους επόμενους 2 μήνες ν' ανεβάζουμε όλοι γιατί αισθανόμαστε πλούσιοι και να γίνει χαμός!
Επειδή μ’ έπιασε το πατριωτικό μου σήμερα ξαφνικά,θα κάνω άλλο ένα post τώρα που όλοι κοιμούνται.
Λέω για τους επόμενους 2 μήνες ν' ανεβάζουμε όλοι γιατί αισθανόμαστε πλούσιοι και να γίνει χαμός!
Ευρώπη μάντεψε,είμαι ακόμα Πλούσια:
Ο Φεβρουάριος δεν έφυγε ακόμα και…
Το πρωί έφαγα πρωινό μαζί με την οικογενειούλα μου...
Μετά οι 2 μεγάλοι άντρες μου έφυγαν με τα ποδήλατα προς αναζήτηση τροφής,(πήγαν να πάρουν αυγά και πατάτες) και,ενώ το μωρό κοιμόταν,ψιλοκαθάρισα το μποστάνι μου απ' τα ζιζάνια κι απ’ τα παλιοσαλίγκαρα που μου τρώνε τα μαρούλια και το σπανάκι. (Το γεγονός ότι λυπάμαι να τα σκοτώσω και πετάω μερικά στο διπλανό οικόπεδο που έχουν μόνο γκαζόν και όχι ζαρζαβατικά με κάνει ανθρωπίστρια ή απαίσια γειτόνισσα;)
κι έφτιαξα σως με Συκόμελο και Πετιμέζι απ' τον τόπο μου.
Εβγαλα νέα παραγωγή compost,
(Με την ευρεία έννοια,ο άντρας μου το έκανε...βλ. Στρατηγός)
Απίστευτο πόσο υπέροχο χώμα βγαίνει από φλούδες και χόρτα.Μυρίζει σα δάσος.
(Να το πάω ένα βήμα παραπέρα λόγω του οίστρου σήμερα και να πω ότι και η χώρα μπορεί απ' τα σκουπίδια να βγάλει μεγάλο πλούτο;)
Ο γιος μου μου έκοψε λουλουδάκια.
Μέτρησα μάλιστα και τα φύλλα της μαργαρίτας και "Μ' αγαπά"!
Για να σας τιμήσω μάλιστα δανείστηκα μια γεύση
από την κατά τ’ άλλα φτωχή κουζίνα σας και μαγείρεψα
αυγά με Bratkartoffeln,μόνο που τα έφαγα στον κήπο!
Σήμερα να θυμίσω είναι
28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ.
A!
Και αύριο θα φορέσω το Μαρτάκι
που μου έφτιαξε η μαμά μου,
γιατί ο ήλιος θ’ αρχίσει και πάλι σύντομα να καίει!
Και να σκεφτεί κανείς ότι όλο αυτό τον πλούτο και την ευφορία(όχι εφορία!),τα βιώνω λόγω της κρίσης...Διαφορετικά δε θα είχα πάρει ποτέ την απόφαση να φύγω απ' το ενοικιαζόμενο διαμέρισμα και να μετακομίσω στο εξοχικό."Μα πώς να πάω να μείνω εκεί που δεν έχει ούτε κεντρική θέρμανση...?".Οταν όμως φθάνει η ώρα που ούτε στο διαμέρισμα τολμάς να αγγίξεις το διακόπτη του καλοριφέρ,βλέπεις τα πράγματα αλλιώς!Κάνεις το πρώτο γενναίο βήμα,ξεφεύγεις από την άσφαλτο και ανακαλύπτεις ένα νέο υπέροχο μονοπάτι.Χωμάτινο!Με θυμάρι,ραδίκια,μολόχα και σπαράγγια...
Αυτά!
Νέες Αναρτήσεις από άλλες bloggers που ακολούθησαν και δημοσιοποιήθηκαν στη σελίδα του "Κινήματος" στο Facebook: