Να πάρεις απόφαση να ταξιδέψεις 7 ώρες διαδρομής (άρα παραπάνω με στάσεις) με ένα μικρό παιδί και ένα μωρό θέλει θάρρος.
Υποθέτω και λίγο θράσος...
Δε θα πήγαινα φυσικά ξυπόλητη στ' αγκάθια της μουρμούρας...
Προετοιμαζόμουν καιρό.
Είχα ένα τετράδιο όπου σημείωνα ιδέες και ένα σακούλι που μάζευα ότι πίστευα ότι μπορεί να μου φανεί χρήσιμο.
ΜΩΡΟ
Βασικά εκτός από μερικά παιχνιδάκια με ήχο και 2 βιβλία,τα περισσότερα ήταν άχρηστα αντικείμενα του σπιτιού,που πίστευα ότι μπορεί να τον απασχολήσουν για κάποια ώρα.
Ενδεικτικά:
Διάφορα κουτάκια/σακουλάκια που περιείχαν παιχνίδια,λαστιχάκια και γενικότερα μπιχλιμπιδάκια (μεγάλου μεγέθους,γιατί δεν έχουμε ξεπεράσει να βάζουμε πράγματα στο στόμα)
Διαφημιστικό περιοδικό για ξεφύλλισμα (βλ σκίσιμο)
Ρόλλεϋ μαλλιών (επιτέλους βρήκε μια χρήση!)
Μπαλόνι
Κομμάτι από διάδρομο αυτοκινήτου με συναρμολογούμενα κομμάτια
Πορτοφόλι με άχρηστες loyalty cards
Σελιδοδείκτης αρκουδάκι
Καλαμάκι
Σύριγγα (χωρίς βελόνα,φαντάζομαι αυτονόητο)
3 μπουκαλάκια για χάζι.Το ένα με ρύζι και μακαρόνια.Το δεύτερο με νερό χρυσόσκονη και διάφορα μπιχλιμπίδια και το τρίτο με μια παλιά μου ζώνη/αλυσίδα με "διαμαντάκια" που σκέφτηκα ότι θα λαμπυρίζουν στον ήλιο.
Παλιά κορδέλα μαλλιών.
Επίσης επειδή μας αρέσουν τα κουμπάκια (τι πρωτότυπο) πήρα κι ένα ραδιοφωνάκι κι ένα παλιό κοντρόλ που όμως είχε μπαταρία,οπότε άναβε το λαμπάκι.
Στο ίδιο πακέτο που αγόρασα τα λάστιχα (βλ παρακάτω),είχε μέσα και βέλκρο.
Σπαζοκεφάλιαζα πού να το κολλήσω,μέχρι που πέρασα μια βόλτα από το καλάθι της ανακύκλωσης.
Με τον άντρα μου έχω γίνει πλέον ρακοσυλλέκτης.Κάθε τόσο πρέπει να ελέγχω τα σκουπίδια,να δω μήπως βρω κανένα θησαυρό...
Στη συγκεκριμένη περίπτωση βρήκα αυτό το άμοιρο φουσκωτούλι που είχε πετάξει.
Σκέφτηκα λοιπόν πως θα ήταν τέλεια ιδέα να κολλήσω το βέλκρο εκεί.
Γιατί όταν είναι ξεφούσκωτο μπορείς να ενώσεις τις άκρες,ενώ όταν είναι φουσκωμένο όχι.Διπλό μάθημα για το ταρζανάκι μου!
(Οχι επειδή είμαι μπροστά,αλλά μερικές φορές με θαυμάζω με τις ιδέες που κατεβάζω,χαχα)
Ολα αυτά χώρεσαν σε ένα μίνι σακιδιάκι,με σκοπό να του τα δίνω ένα ένα,ανάλογα με το πως θα πήγαινε.
Κάτι άλλο που με προβλημάτιζε ήταν πως (πάλι τί πρωτότυπο) τα πετάει όλα κάτω και φυσικά τις περισσότερες φορές σε σημείο που δεν τα φτάνω.
Τα μουσικά παιχνίδια σκέφτηκα να τα έχω δεμένα για να μπορώ να τα ψαρεύω.
Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όταν του είχα βάλει σκίαστρο στο τζάμι λύσσαγε να τραβάει το κορδονάκι μου έδωσε την παρακάτω ιδέα:
Λάστιχα!
(σωβρακολάστιχα δεν τα λένε αυτά...?)
Εδεσα το ένα στο προσκέφαλο του συνοδηγού και με το άλλο ένωσα τα δυο χερούλια που βρίσκονται πάνω από τα παράθυρα αφήνοντας τις δυο άκρες να κρέμονται αρκετά.
Δεν είχα αποφασίσει ακριβώς που θα χρησίμευε αυτό.
Ισως κάτι σε τελεφερίκ ανάμεσα στα δυο παιδιά...
Στις άκρες απ τα λάστιχα άνοιξα με ένα ψαλίδι τρύπες και πέρασα τα γνωστά δαχτυλίδια,που είναι για να κρεμάς παιχνίδια.
"ΜΕΓΑΛΟΣ"
Η συλλογή του ήταν αυτή.
Σε ηλικία 2 ετών είχαμε πάει Σέρρες,στο χωριό του παππού του,κάνοντας μόνο μια στάση για βενζίνη και τουαλέτα,(δηλαδή 8 ώρες σερί)οπότε δε με άγχωνε τόσο η γκρίνια.
Ηθελα να κάνω απλά τη διαδρομή όσο πιο ευχάριστη γινόταν.
Τύπωσα από τα google maps τη διαδρομή,ώστε να έχει μία αίσθηση του που βρισκόμαστε και να αρχίσει να έχει μια εικόνα της χώρας.
Του αγόρασα περιοδικά με σκοπό να του τα δώσω ένα ένα.
Είχαμε πάρει μαζί ένα βιβλίο δραστηριοτήτων όπου κολλάς και ξεκολλάς αυτοκόλλητα.
(δε μου άρεσε η ιδέα να κρατάει μολύβια/μπογιές εν κινήσει,οπότε ήταν ιδανικό)
Του αρέσει πολύ η ελληνική μουσική,ιδιαίτερα τα παλιά τραγούδια,οπότε του έφτιαξα μια συλλογή στο mp3 μου,συσκευή που δεν είχε ξαναχρησιμοποιήσει.
Εφτιαξα και σ΄εκείνον μπουκαλάκι για να μη ζηλεύει,όπου έβαλα πιο πολλά πράγματα μέσα,με αρκετή χρυσόσκονη,με σκοπό να μου λέει πόσα και τί αντικείμενα μπορεί να βρει.
Το τοποθέτησα μάλιστα για εφέ,σε μια θήκη που δε γνώριζε καν την ύπαρξή της.
Το πίσω κάθισμα στη μέση πέφτει και γίνεται μπράτσο,με ντουλαπάκι νερού.
Αυτή την τσαχπινιά ούτε που τη θυμόμουν.
Τέλος το αριστούργημά μου.
Το ψάρεμα μαγνητικών γραμμάτων με βαγόνι!
Περιγραφή:
Μέσα σε μεταλλικό κουτί τοποθέτησα μαγνήτες γράμματα.
Σου έχω πει πως έχει αρχίσει να διαβάζει και είναι ακόμα σε στάδιο που του αρέσουν πολύ.
Με ένα ρολό χαρτιού,σπάγκο και ένα βαγόνι τρένου με μαγνήτες έφτιαξα ένα "καλάμι ψαρέματος".
Κανόνες παιχνιδιού:
Πετάμε αρκετά γράμματα στο πάτωμα μπροστά από το παιδί.
Του ζητάμε να μας ψαρέψει 5 γράμματα.
Κολλάμε τα γράμματα που μας δίνει στο καπάκι του κουτιού και προσπαθούμε να φτιάξουμε αστεία πρόταση,χρησιμοποιώντας λέξεις με αυτά τα αρχικά.
(Μα πες μου,πού πάω και τα σκέφτομαι???!)
Φυσικά από τον όλο σχεδιασμό δεν έλειψε ειδική σακουλίτσα με σνακ.
Κι επειδή σου χω πει πόσο γκουρμεδιάρης είναι και πώς ψοφάει για κάτι τέτοια...
Μέσα υπήρχε και ταπεράκι με διαχωριστικά,με αμύγδαλα (απ τον κήπο μας),ηλιόσπορους και κολοκυθόσπορους.
Οι προμήθειες του δόθηκαν όλες από την αρχή,λέγοντάς του πως έπρεπε να τις διαχειριστεί όπως νομίζει,για να του κρατήσουν σε όλο το ταξίδι.Για κάποιες μάλιστα,όπως τα σπόρια,καλό θα ήταν να υπολογίσει και το ταξίδι της επιστροφής.
Αυτές ήταν οι προετοιμασίες και το ταξίδι όπως το είχα φανταστεί.
Φυσικά όποιος έχει παιδιά γνωρίζει πως το τί φαντάζεσαι εσύ,δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και αυτό που θα συμβεί.
Αναλυτικά το ταξίδι μας όπως εξελίχθηκε σε επόμενο επεισόδιο!
