Ξεσκαρτάρισμα Aντικειμένων με τη μέθοδο Konmari

Δεν ξυπνάει συχνά ο τακτικός παρθένος μέσα μου...
Είναι πάντα εκεί,τον ενοχλεί μεν οπτικά πολύ η ακαταστασία,αλλά πιθανολογώ ότι το λιοντάρι του ωροσκόπου βαριέται να κουνηθεί,παίρνει το παρθενάκι αγκαλιά και την πέφτουν για έναν υπνάκο κάτω από τα δέντρα.
Δεν ασχολούμαι με τα ζώδια,αλλά μόνο κάπως έτσι μπορώ να εξηγήσω το διχασμό συναισθημάτων και πράξεων.

Οταν όμως το λιοντάρι αποφασίσει να βγει για κυνήγι με πιάνει ένα είδος αμόκ.
Θέλω εκείνη τη στιγμή να βρω λύση για το σημείο του σπιτιού που μου χαλάει την αισθητική ή ν' ανοίξω τη ντουλάπα και να αρχίσω να πετάω ότι βρίσκω μπροστά μου μέχρι να δημιουργηθεί η απαραίτητη τάξη.Κι "εκείνη η στιγμή" είναι κατά πάσα πιθανότητα η ώρα που έχω πέσει για ύπνο κι αρχίζω να σκέφτομαι και να στριφογυρίζω στο κρεβάτι.


Εδώ και μια εβδομάδα έχει ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος.
Αφού βρήκα λύση στα δυο βασικά μου προβλήματα στο δωμάτιο των παιδιών (θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση) και τώρα μπαίνω μέσα και ευφραίνεται η ψυχή μου,σειρά είχαν άλλα μέρη του σπιτιού.

Εχω ένα πρόβλημα.Δένομαι με ανθρώπους και καταστάσεις και θέλω να κρατάω ενθύμια και χιλιάαααδες φωτογραφίες,που όμως είμαι από τους ανθρώπους ανά τακτά διαστήματα ανατρέχω,τα κοιτάω και μου προκαλούν ευχαρίστηση.

Προχθές έπεσα σε μια ανάρτηση του pinterest που με ενθουσίασε.Μιλούσε για τη μέθοδο Konmari για να συμμαζεύεις το σπίτι σου.Η Marie Kondo σου λέει, μια επαγγελματίας σύμβουλος οργάνωσης σου λέει,έχει γράψει το βιβλίο "The Life-Changing Magic of Tidying Up:The Japanese Art of Decluttering and Organizing" το οποίο έχει γίνει bestseller σου λέει.Το ζουμί της όλης μεθόδου είναι το εξής:

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να κρατάς μόνο πράγματα που σου προκαλούν ευχαρίστηση.

Κρατάς ένα πράγμα στα χέρια σου και σκέφτεσαι αν ακόμα σου προκαλεί ευχαρίστηση.Σίγουρα το βιβλίο λέει και πολλά άλλα,αλλά εμένα αυτή και μόνο η πρόταση μου έκανε κλικ.

Ετσι έχουμε και λέμε.Να κρατήσω...;


Κασκόλ δώρο από τα Harrods,ακόμα με το καρτελάκι μετά από κι εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια,που δε θα το φορέσω μάλλον ποτέ
α) γιατί πόσες φορές φοράμε κασκόλ πλέον στην Αθήνα και 
β) η υφή του δε μου αρέσει,σε αντίθεση με ένα φτηνό από τα Marks&Spencer :

no no no!

Κιτς Χριστουγεννιάτικα σκουλαρίκια από τότε που ήμουν 5-6 χρονών,που τα βλέπω και γελάω γιατί θυμάμαι που τα είχαμε ασορτί με την κολλητή μου,τα φοράγαμε και καμαρώναμε: 

yes yes yes!

Είναι απλούστατο,ευφυές και μέσα σε ένα πρωινό κατάφερα να πετάξω/δώσω πράγματα που τα στοίβαζα χρόνια,παρόλο που δεν τήρησα ούτε καν τον κανόνα να τα πιάσω στα χέρια μου.

Κάπου στα πεταχτά διάβασα και κάτι του τύπου,πως όταν σου αρέσει κάποιο ενθύμιο και σου προκαλεί ευχαρίστηση,μην το κρατάς αποθηκευμένο,βάλε το κάπου να το βλέπεις.Σίγουρα δε μπορούμε να έχουμε όλα τα πράγματα μέσα στη μέση,αλλά αυτή η πρόταση μου έφερε δύο ιδέες + μία στην οποία έπεσα πάνω τυχαία και είναι απίστευτη.

1.H μια μου νονά είναι Ελβετίδα,οπότε έχω πολλά παιδικά ρολόγια swatch.Επίσης έχω και αυτό των εθελοντών των Ολυμπιακών.Σκέφτηκα λοιπόν να πάρω μια κορνίζα με βάθος και να τα μοστράρω μέσα να τα βλέπω.Οταν το φτιάξω θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση.

2.Είχα ένα γάντι κουζίνας με το Μίκυ νυσταγμένο με μια κούπα καφέ στο χέρι,αγοραζμένο στη Eurodisney,που μου αρέσει πολύ.Εχει χαλάσει μέσα και όταν το φοράς έχει μια ανατριχιαστική υφή.Σήμερα έκοψα το ύφασμα και θα το βάλω κι αυτό σε ένα μικρό καδράκι στην κουζίνα.Οταν το κάνω θα στο δείξω.

3.Παρ' όλο που τα περισσότερα μωρουδιακά ρούχα έχω αρχίσει και τα δίνω,έχω φυλάξει κάποια λίγα αγαπημένα.Χθες έπεσα πάνω σε αυτή τη φωτογραφία:
Μα δεν είναι υπέροχη ιδέα;!!!Από Σεπτέμβρη (άντε Οκτώβρη) το βαλα σκοπό να κάνω κάτι που το θέλω πόσα χρόνια τώρα.Να μάθω να χρησιμοποιώ τη ραπτομηχανή της γιαγιάς του άντρα μου,που είναι θηκιασμένη τόσα χρόνια στη ντουλάπα.

Οποιαδήποτε ιδέα οργάνωσης σπιτιού είναι ευπρόσδεκτη καθώς η κυνηγετική περίοδος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη!

Υ.Γ. Επίσης αν έχεις και κανένα tip για κατσαρίδες και αυτό ευπρόσδεκτο,καθώς μόλις με διέκοψε ο γιος μου (που θεωρητικά κοιμόταν) να πάω να σκοτώσω μία.Η τρίτη για σήμερα...

Κλαψ...