To Παιζικό φιλοξενεί την ανάρτηση των
ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΩΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, στα πλαίσια του
Κινήματος των Πλουσίων Ελλήνων που ξεκίνησε αυθόρμητα από μια ανάρτηση αυτής εδώ της σελίδας.(βλ εδώ)
Αν κάποιο πρωί Τετάρτης ανεβαίνεις στον Κουβαρά και δεις πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα στη μέση του πουθενά,μην απορήσεις.Αν δεις ανθρώπους να περπατάνε,και των δύο φύλων,από διάφορες ηλικίες ή εθνικότητες,κάποιες φορές με σκύλους ή μωρουδιακά καρότσια μην απορήσεις.
ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΩΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, στα πλαίσια του
Κινήματος των Πλουσίων Ελλήνων που ξεκίνησε αυθόρμητα από μια ανάρτηση αυτής εδώ της σελίδας.(βλ εδώ)
Αν κάποιο πρωί Τετάρτης ανεβαίνεις στον Κουβαρά και δεις πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα στη μέση του πουθενά,μην απορήσεις.Αν δεις ανθρώπους να περπατάνε,και των δύο φύλων,από διάφορες ηλικίες ή εθνικότητες,κάποιες φορές με σκύλους ή μωρουδιακά καρότσια μην απορήσεις.
Είναι οι Πλούσιοι
Περιπατητές Μαρκοπούλου-Πόρτο Ράφτη.
Μια ετερόκλητη παρέα,με μέλη
από 6 μηνών ως 70+ που περπατάμε κάθε Τετάρτη και Σάββατο,στον Κουβαρά και στις
γύρω περιοχές.
Ξεκίνησε πρίν από 4 χρόνια από 3 φίλους που
καθιέρωσαν να πεζοπορούν και να πίνουν το καφεδάκι τους μια φορά την εβδομάδα
στο καφενείο του χωριού.
Οι φίλοι σκόρπισαν μα η παρέα είχε ήδη μεγαλώσει και από στόμα σε στόμα η ομάδα
διαρκώς διευρύνεται,το ίδιο και οι δραστηριότητές της.
Kάθε Τρίτη απόγευμα, περιμένουμε με ανυπομονησία το μήνυμα του Γιώργου,που μας ενημερώνει για τις διαθέσεις του καιρού και δίνει το πράσινο φως για την Τεταρτιάτικη ψυχοθεραπευτική μας βόλτα.
Τετάρτη πρωί μαζευόμαστε στους πρόποδες του βουνού και ξεκινάμε τον ανηφορικό δρόμο απόστασης 7 Km για το
χωριό.Στην πορεία δημιουργήθηκε και δεύτερο γκρουπ,μικρότερης διαδρομής.Κατά τις
10 έχουμε μαζευτεί όλοι στο καφενείο της κυρα Τασίας και πίνουμε τον
ελληνικό,το φασκόμηλο ή την πορτοκαλάδα μας,αφού πρώτα έχουμε περάσει από το φούρνο,για
την καλύτερη τυρόπιτα που έχεις φάει.Για την ιστορία του πράγματος ,ο Κουβαράς,ένα
πραγματικό χωριό μισή ώρα έξω απ’ την Αθήνα,είναι το γνωστό σου Κολοκοτρωνίτσι
και ο φούρνος,ο φούρνος της «Κανέλλας» και του «Λευτέρη».
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας πρέπει να έχει αυξήσει αισθητά το ΑΕΠ του χωριού.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας πρέπει να έχει αυξήσει αισθητά το ΑΕΠ του χωριού.
Για καμιά ωρίτσα μιλάμε,γελάμε,φιλοσοφούμε και
ψυχαναλυόμαστε!
Επειτα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής,άλλα 7 km,που κάποιοι πριν από χρόνια δε διανοούνταν ότι μπορούν να τα βγάλουν.Το "πρόγραμμα" από πέρυσι περιλαμβάνει ρακετούλα και μπανάκι ,όπου οι τολμηροί της παρέας συνεχίζουν ακόμα και τώρα το χειμώνα
Τα Σάββατα γίνονται ανάλογες εξορμήσεις στη φύση της γύρω περιοχής.
Τα Σάββατα γίνονται ανάλογες εξορμήσεις στη φύση της γύρω περιοχής.
Το παρεάκι έχει δέσει τόσο,που
κάθε τόσο βρίσκουμε ευκαιρία να συναντιόμαστε και να περνάμε καλά.
Η παρεούλα γλεντάει
...και τόσες άλλες δραστηριότητες.Με τόσες διαφορετικές προσωπικότητες και ηλικίες, πάντα κάποιος έχει να προσφέρει αφιλοκερδώς τις γνώσεις,το κέφι ή το μεράκι του στην παρέα,ώστε οι μέρες μας να παίρνουν χρώμα και να γεμίζουμε με αισιοδοξία.
Στην πλατεία του Κουβαρά |
Μανιταροαναζήτηση |
Πηδάμε πάνω από φωτιές... |
σε αναβίωση εθίμου του Αϊ Γιάννη του Κλείδωνα |
Υπό τους ήχους του Μητροπάνου.
Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές...:
Μασκαρευόμαστε |
Γιόγκα με τη δύση του ηλίου,στα γεμάτα ενέργεια περίχωρα του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας |
Φίλος που έχει άλογα μας αφήνει να τα ιππεύσουμε |
Εξόρμηση για μανιτάρια.Συμπέρασμα:Δεν τρώμε κανένα! |
Σαββατιάτικες αθλοπαιδείες με θέα! |
Γιόγκα Γέλιου με την Αννυ.Αν δεν το ζήσεις, δεν μπορούμε να σου το περιγράψουμε... |
Η Αριστέα μας ξεναγεί στο μουσείο της Βραυρώνας |
Με φόντο το Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρως |
κοπή πίτας 2015 |
...και τόσες άλλες δραστηριότητες.Με τόσες διαφορετικές προσωπικότητες και ηλικίες, πάντα κάποιος έχει να προσφέρει αφιλοκερδώς τις γνώσεις,το κέφι ή το μεράκι του στην παρέα,ώστε οι μέρες μας να παίρνουν χρώμα και να γεμίζουμε με αισιοδοξία.
Το Άσμα της Ομάδας μας,που βγήκε μέσα από μια βραδιά
«ποίησης» στον Αγιο Σπυρίδωνα κάτω απ’ την καλοκαιρινή πανσέληνο:
“ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΕΣ under the moonlight “
Aνέτηλε στον ουρανό τ’ ολόγιομο φεγγάρι
Κρύφτηκαν τα ψάρια του αφρού
Κοιμήθηκαν κι οι γλάροι.
Μα μες στης νυχτιάς την ησυχία,
γέλια,φωνές,τί φασαρία!
Κρύφτηκαν τα ψάρια του αφρού
Κοιμήθηκαν κι οι γλάροι.
Μα μες στης νυχτιάς την ησυχία,
γέλια,φωνές,τί φασαρία!
Και θεέ μου μια μυρωδιά,
μυρωδιά από μεζέδες,
σάντουιτς,πίτσα και κεφτέδες.
μυρωδιά από μεζέδες,
σάντουιτς,πίτσα και κεφτέδες.
Τι κάνουν όλοι αυτοί;Γιατί γελάνε;
Δεν ξέρουν πως έχουμε κρίση και πεινάμε;
Δεν ξέρουν πως έχουμε κρίση και πεινάμε;
Στο κέντρο μια φωτιά
και γύρω της φωτίζονται κάτι πρόσωπα χλωμά.
και γύρω της φωτίζονται κάτι πρόσωπα χλωμά.
Με την πρώτη ματιά είναι ένα γκρουπ
ανόμοιο.
Κανείς δεν έχει ξαναδεί τίποτα παρόμοιο.
Κι όμως αν πλησιάσεις λίγο πιο κοντά,
θα δεις πως έχουν και πολλά κοινά.
Κανείς δεν έχει ξαναδεί τίποτα παρόμοιο.
Κι όμως αν πλησιάσεις λίγο πιο κοντά,
θα δεις πως έχουν και πολλά κοινά.
Καταρχάς απ’ την ανάβαση είναι όλοι τους
κορμάρες.
Κι αυτοί που έχουνε πλεξούδες,
και αυτοί που δε χρειάζονται τσατσάρες.
Όταν οι άλλοι κοιτούν τις ζυγαριές,
αυτοί πηδούν πάνω από φωτιές,
και μαζεύουν σπαράγγια στις βουνοπλαγιές.
Κι αυτοί που έχουνε πλεξούδες,
και αυτοί που δε χρειάζονται τσατσάρες.
Όταν οι άλλοι κοιτούν τις ζυγαριές,
αυτοί πηδούν πάνω από φωτιές,
και μαζεύουν σπαράγγια στις βουνοπλαγιές.
Μα είναι και χαρούμενοι και μέσα στην
ψυχή,
από τη γιόγκα,τη μάσα και τη μουσική.
από τη γιόγκα,τη μάσα και τη μουσική.
Εχουν σπίθα στα μάτια,φωτιά στην καρδιά,
είναι ανήσυχα πνεύματα,για πάντα παιδιά.
είναι ανήσυχα πνεύματα,για πάντα παιδιά.
Είναι του Κουβαρά οι ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΕΣ
που της ζωής δε μένουν παρατηρητές.
που της ζωής δε μένουν παρατηρητές.
Πάνε στη θάλασσα,
Πάνε στα βουνά,
τη μοίρλα ξορκίζουν
και την κατηφιά!
Πάνε στα βουνά,
τη μοίρλα ξορκίζουν
και την κατηφιά!
Στον Αγιο Σπυρίδωνα ένα δειλινό...(Σ έβλεπα στα μάτια,Μοσχολιού)
Η καλοπέραση χρειάζεται μόνο καλή παρέα,όμορφη φύση που η Ελλάδα μάς παρέχει απλόχερα και ενίοτε μεζεδάκια από τα χεράκια μας!
Η παρέα μας είναι ανοιχτή να μοιραστεί τον πλούτο της και μαζί σου.
Σε περιμένουμε!
Κι επειδή η Άνοιξη ήρθε και αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στα λουλούδια,σε αφήνουμε με το:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έλαααα,δε θέλει πολύ click click!
Αν δεν μου γράψεις,πώς θα ξέρω ότι πέρασες από δω?!