ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ:Μάρτιο-Απρίλιο μαζεύουμε ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ

Στο πα προχτές, δε στο πα;Ο μουρτζουφλόκαιρος των τελευταίων εβδομάδων με έχει ρίξει.Δεν με ενοχλεί γενικά η βροχή.Ισα ίσα άλλες χρονιές παρακαλάω πότε θα βρέξει να γλιτώσω κανένα πότισμα.Αλλά φέτος είναι...ω ουρανέ, λυπήσου  μας!

Οκ έβρεξες.Ο Μάρτης όμως μπήκε,σχεδόν βγήκε και ξεχάσαμε πώς είναι ο ήλιος!
Κι όχι μόνο αυτό.Με το κρύο,ακόμα και τις μέρες που δεν έβρεχε,πού να ξεμυτίσω με το μωρό;
Γενικά είμαι hardcore μάνα.Δεν κρατάω το χειμώνα μέσα τα παιδιά.Τα ντύνω καλά και βουρ.Αλλά τις περισσότερες μέρες με τον αέρα ούτε αυτό δεν ήταν εφικτό.

Την Παρασκευή λοιπόν,με το που έβγαλα τη μύτη μου έξω από το παράθυρο και είδα ότι δεν πάγωσε/βράχηκε,πήρα το μικρό και ξαμοληθήκαμε στους αγρούς, ωσάν  τα σαλιγκάρια.

Τί κάναμε;

Μαζέψαμε σπαράγγια!

Αγαπημένο σπορ εδώ και δύο χρόνια,άνετη κι ωραία πρόπερσι,με την κοιλιά στο στόμα πέρυσι,με μωρό στην αγκαλιά φέτος!(Πραγματικά πρέπει να είμαι πολύ γραφική γι' αυτούς που με βλέπουν.Maman voukolique.)
Μιλάμε όμως για πώρωση!Τώρα θα μου πεις το έριξα το επίπεδο,σε μια γλώσσα με τόσο πλούσιο λεξιλόγιο, καμιά καλύτερη λέξη δε βρήκα να χρησιμοποιήσω;
Το ξέρω,έχεις δίκιο,αλλά είναι η λέξη που το περιγράφει ΑΠΟΛΥΤΑ!

Πρωτού μάθω να τα μαζεύω δεν είχε τύχει να φάω ποτέ,ούτε άγρια,ούτε καλλιεργημένα.Και είναι τόσο θρεπτικά...
Εξαιρετική πηγή βιταμινών(Α,C,E,K,Β6),φυλλικού οξέος,ασβεστίου και μαγνησίου που στις έγκυες μας τα πασάρουν σα συμπλήρωμα,(μεγάλη κουβέντα άνοιξα)
θειαμίνης,νιασίνης,ριβοφλαμίνης,(που στο δημοτικό,!,μου είχαν μάθει τί είναι και από τότε,άλλα 6 χρόνια σχολείου,δε θεώρησαν απαραίτητο να το επαναλάβουν).
Πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων όπως σίδηρος, φώσφορος, χαλκός,κάλιο μαγγάνιο, σελήνιο, ψευδάργυρος.Τέλος πολύ καλή πηγή φυτικών ινών αλλά και πρωτεΐνης για χορτοφάγους.

Σου κίνησα καθόλου το ενδιαφέρον;Αν ναι,θ' αναρωτιέσαι πού θα τα βρεις:

Είναι απίστευτο,αλλά τα σπαράγγια βρίσκονται παντού.Βρίσκονται παντού,αλλά περνάς δίπλα τους και δεν τα βλέπεις.Ψάχνεις να βρεις,βλέπεις τη σπαραγγιά,μπορεί να κοιτάς για ένα δυο λεπτά κι εκεί που ετοιμάζεσαι να φύγεις τσουπ!Είναι μπροστά στα μάτια σου.Οταν λοιπόν αρχίσεις να μαζεύεις λες άντε 5 λεπτά ακόμα,άντε να πάω και λίγο παραπέρα και δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει η ώρα.

Καταρχάς να ξεκινήσω λέγοντας ότι το φυτό τη σπαραγγιά την έχεις δει σίγουρα. Μπορεί να έχεις και στον κήπο σου.Είναι κάτι αγκαθωτά θαμνάκια που δεν τους έχεις ρίξει δεύτερη ματιά ποτέ.

Μια τεράστια σπαραγγιά

Αυτό που έχω καταλάβει από την αναζήτησή μου αυτά τα χρόνια,είναι ότι τους αρέσουν τα ψιλοπετρώδη εδάφη και έχουν μία ιδιαίτερη αγάπη στις ελιές.Οπου δεις ελιά,πήγαινε και πολύ πιθανό στον ίσκιο της να έχει φυτρώσει και η πολυπόθητη σπαραγγιά.Και κάπου ανάμεσα,(κάποιες φορές και λίγο παραπέρα!) ξεπετάγονται και τα σπαράγγια.

Λίγο πιο δεξιά από το βελάκι(δεν το έβαλα καλά),το καφετί που πετάγεται είναι το σπαράγγι

Το μπλε είναι το φυτό και το κόκκινο βελάκι δείχνει τη μύτη από το σπαράγγι

Χτες μετά από τόσες μέρες βροχή σκέφτηκα ότι ήταν η ευκαιρία μου.Μόλις πέρναγε το ΣΚ θα ήταν πολύ αργα.Γιατί εδώ στην περιοχή ξεχύνονται όλοι και μαζεύουν.Το πιο εκνευριστικό όλων είναι ότι κάποιοι τα πουλάνε στο μανάβη,ο οποίος τα μεταπουλάει χρυσά.Ετσι ενώ υπάρχουν πολλά φυτά,βρίσκεις πολλά κοτσάνια κομμένα.

Οσο μπορούσα με το μωρό στην αγκαλιά και σε μέρη που να μην είναι απομονωμένα γιατί φοβάμαι κιόλας μάζεψα μια γενναία χούφτα.Οτι έπρεπε για μια gourmet βραδιά την Παρασκευή,συνοδεία με τυράκια,ελίτσες,κρακεράκια και κρασάκι.

Τα υπόλοιπα,μαζί με καυκαλήθρα που μάζεψα, μπήκαν σε μια ωραία ομελέτα φούρνου για να γεμίσουν τα χαρούμενα (και μη) ταπεράκια της Δευτέρας.(περισσότερα επί του θέματος αύριο)