ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ: Από Μάιο μαζεύουμε Μούρα

 "Εκοφανίστηκα" που έλεγε και ο γιος μου μικρότερος ,τις τελευταίες μέρες,γιατί στο σπίτι είχαμε τη σφαγή του Δράμαλη.

Την Πέμπτη αποφάσισε ο αρχιμάστορης να κάνει ρεκτιφιέ στο χέρι,κάτι που το γυροφέρνει εδώ και χρόνια.
Το ίδιο βράδυ ο "βοηθός",που είχε να αρρωστήσει από πέρυσι τον Ιούνιο,άρχισε τους εμετούς.Μαγικό βράδυ.
Μετά "πέσαμε" όλοι με τη σειρά.
Ευτυχώς το περάσαμε αρκετά ελαφριά θα έλεγα σε σχέση με κάποιους άλλους,γιατί όπως μάθαμε τελικά την Παρασκευή δε λειτούργησε καν η τάξη.Ηταν όλα τα παιδιά άρρωστα,συμπεριλαμβανομένων και των δασκάλων.Μέχρι και η καθαρίστρια έπεσε θύμα.
Εγώ νόμιζα μέχρι σήμερα ότι κόλλησε και ο σκύλος,αλλά τελικά ήταν επειδή του είχα δώσει να φάει περίσσευμα λαπά,που μάλλον δεν ήταν της αρεσκείας του.(δεν τον κατηγορώ...).Τελικά σήμερα που του ξαναέδωσα από το δεύτερο "batch",που λένε και στο χωριό μου και μου το έβγαλε στο χαλάκι της εισόδου,το έπιασα το υπονοούμενο.(για το χαλάκι τον κατηγορώ παρεπιπτόντως...)

Χτες λοιπόν που είπαμε να βγούμε μια βόλτα έκανα μια ανακάλυψη.

Τα τελευταία χρόνια βρίσκομαι λίγο σε κατάσταση "Εμείς και ο Κόσμος". (Βιβλίο της εποχής μου στα πρώτα χρόνια του δημοτικού, προάγγελος της φυσικής, γεωγραφίας και βιολογίας αν δε σου λέει κάτι ο τίτλος).
Ανακαλύπτω πράγματα της φύσης που τόσα χρόνια ήταν μπροστά στα μάτια μου και δεν τους είχα δώσει ποτέ σημασία.

Είδα λοιπόν ένα δέντρο με κάτι καρπούς,τους οποίους είχα δει τυχαία το Σάββατο σε μια φωτογραφία μιας γυναίκας στο facebook.
Μούρα.
Μια μουριά με μούρα.
"Αυτές μπροστά στο σπίτι μας γιατί δεν έχουν καρπούς;",αναρωτήθηκα.
(μμμμ ναι...τελικά σήμερα που πέρασα, τα δέντρα ήταν γεμάτα.)

Μα είναι δυνατόν να μην έχω φάει ποτέ μούρα;!

Ο τόπος είναι γεμάτος μουριές.Πολλοί δήμοι τις βάζουν στις πλατείες,λόγω της όμορφης σκιάς που κάνουν.
Ο πεζόδρομος σε εμάς είναι γεμάτος.

Και τα μούρα σίγουρα τα έχω ξαναδεί γιατί κάνουν τον τόπο χάλια όταν πέφτουν και είναι το σημείο που καθόμαστε για ίσκιο όταν πάμε για μπάνιο.
Αλλά αν με ρώταγες αν η μουριά κάνει φρούτα δε θα θυμόμουν να σου απαντήσω.
Τώρα από που νόμιζα ότι βγαίνουν τα μούρα μη με ρωτάς,γιατί κι εγώ από χτες αυτή την απορία έχω...
Ούτε αν είχα αναρωτηθεί ποτέ αν τρώγονται.
Τελικά αν κάτι δεν το δούμε σε καφάσι στο super market,να μας το πουλάνε σε κάποια εξωφρενική τιμή,δε μας περνάει καν από το μυαλό ότι είναι βρώσιμο,αυτό ήταν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα.

Αν λοιπόν κι εσύ όπως κι εγώ δεν έχεις φάει ποτέ,σου προτείνω να δοκιμάσεις άμεσα!
Προσωπικά ενθουσιάστηκα!!!
Γενικά τρελαίνομαι για τα φρούτα του δάσους!
Περιμένω πώς και πώς από το Σμέουρό που έχω στον κήπο να βγάλει καρπούς. Βγάζει 5-6 κάθε χρόνο και είμαι σε φάση "τρώει η μάνα και στο παιδί δε δίνει".
(Στα μουλωχτά τα τρώω,μην πάθει και κανένα παιδικό τραύμα!)
Φέτος που μου το πετσόκοψε και ο Χασαποκηπουρός σύζυγος δεν ξέρω καν τί θα κάνει. Το τί καντίλια άκουσε...Και λίγες μέρες μετά,το είχε καλύψει με χώμα από ένα λάκκο που άνοιξε παραδίπλα,γιατί δε θυμόταν καν ότι είναι εκεί...Μη γελάς,σε ακούω!

Πίσω στο θέμα γιατί παρασύρομαι και αντί να σου γράφω για μούρα,το χω ρίξει σήμερα στη μουρμούρα.

Να μαζέψεις μούρα λοιπόν!

(Από Μουριά.)

Και να τα δοκιμάσεις και με τη συνταγή  Fruits&Honey Smoothie που σου έγραψα τις προάλλες.