Ουδείς Αναντικατάστατος...;

Νέα ανάρτηση σήμερα,μετά από μήνες απουσίας…

Νέα και μακροσκελής.

Είναι γραμμένη για (και απευθύνεται σε) ένα ιδιαίτερα αγαπητό πρόσωπο.

Διάβασέ τη όμως αν θες.

Σίγουρα έχεις νιώσει κι εσύ έτσι κάποια στιγμή και ίσως έχεις κάτι να προσθέσεις.

Αντικαθιστώ.

Ετυμολογία σύμφωνα με το λεξικό:βγάζω κάτι/κάποιον και τοποθετώ στη θέση του κάτι άλλο,το οποίο είναι ίσης αξίας,ίδιας αποτελεσματικότητας,ίσης απόδοσης με το/τον αντικατασταθέν/τα.

 Ουδείς αναντικατάστατος…

Η πρώτη φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου να αισθάνεται απέχθεια γι’ αυτά τα λόγια,ήταν όταν μου τα είπε η μητέρα μου γύρω στα 13,αφ’ ότου μου είχε ανακοινώσει ότι δε θα συνέχιζα αγγλικά με την ίδια δασκάλα.

Ο λαός μας έχει πολλά σοφά γνωμικά,μα αυτό δε θεωρώ ότι είναι ένα από αυτά.

Σίγουρα ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα και άλλα τέτοια βαθυστόχαστα…

Μα αυτή την καρέκλα στην καρδιά σου που μένει κενή,την κρατάς για πάντα αδειανή.Δεν καθίζεις ποτέ κανέναν άλλο,στη θέση του προσώπου που σηκώθηκε.Απλά,φέρνεις μια νέα καρέκλα στο τραπέζι και φυσικά μπορεί ο νέος αυτός άνθρωπος (ή πολλές φορές και ζώο) να είναι  ίσης αξίας,ίδιας αποτελεσματικότητας και ίσης απόδοσης με τον αντικατασταθέντα, μπορεί δηλαδή να τον αγαπήσεις εξίσου δυνατά,μα στην ουσία δεν τον έχεις αντικαταστήσει.Απλά τελικά με όλες τις καρέκλες σου,γεμάτες και αδειανές,βγαίνεις πιο πλούσιος.

Ετσι έγινε και με τη δασκάλα των Αγγλικών.Εφερα βαρύθυμα μια νέα καρέκλα και είχα την τύχη να κάτσει η Μrs. Lockwood.To Κλειδωμένο Δάσος,όπως την αποκαλούσαμε εμείς τα παιδιά.Εκατσε για πολλά χρόνια,ακόμα κι όταν τελειώσαμε τα μαθήματα,μέχρι το τέλος της ζωής της.Και κάθε φορά που ακούω «άξιον» (action) και τομέιτο αντί για τομάτο,κάθε φορά που τα παιδιά μου τα πιάνει λογοδιάρροια και σκέφτομαι από μέσα μου σταμάτα βρε chatterbox,κοιτάζω προς την άδεια καρέκλα της και χαμογελώ.

Αυτή την εποχή φέρνω και πάλι με πόνο μια νέα καρέκλα στη ζωή μου,για τη νέα παιδίατρο των παιδιών μου.Εχω ακούσει πολλά καλά λόγια από τη φίλη μου Κωνσταντίνα,ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που εμπιστεύομαι τη γνώμη τους.Στην ουσία η συγκεκριμένη γιατρός έρχεται στη δική μου ζωή,αλλά και σε αυτή τόσων άλλων μαμάδων που αισθάνονται όπως εγώ,επειδή η Κωνσταντίνα πίστεψε το Δανέζη που της «είπε» ότι μπορεί να επηρεάσει το σύμπαν.Και πράγματι το επηρέασε καταλυτικά.(Inside Joke)

Ευελπιστώ πως στο τέλος θα βγω κερδισμένη από αυτή την ιστορία.Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι αυτή η καρέκλα που μένει κενή,δε θ’ αντικατασταθεί. 

Είπα καρέκλα;Πολυθρόνα εννοούσα.Πολυθρόνα σαν αυτή την (του απιστεύτου) Zero Gravity Stokke που αναγκάζεται να πουλήσει η γιατρός μας τώρα που φεύγει για την Ελβετία κι αφήνει πίσω της μαμάδες-συντρίμμια.

Κι ελπίζω πως θα συνεχίσει να κάθεται που και που ως φίλη πλέον,έστω κι εξ’ αποστάσεως κι ας μην μας ακροάζεται πια.

Είχα γράψει εδώ κάποτε,ότι είμαι «ερωτευμένη» με τη νέα μας παιδίατρο και το εννοούσα πραγματικά.
Υπάρχουν πολλά είδη έρωτα.

Εκτός από το better half του,μπορεί κανείς να ερωτευτεί τη δουλειά του,το χόμπι του,ένα άθλημα,ένα μουσικό κομμάτι ή ακόμα κι ένα μηχάνημα,όπως π.χ. έναν εξολοθρευτή κουνουπιών!(Περισσότερα επί του θέματος άλλη φορά.Μη δίνεις σημασία.Πρόκειται για το παραλήρημα μιας ερωτοχτυπημένης)

Ξέρεις ότι είσαι ερωτευμένος με κάποιον άνθρωπο,όταν μιλάς γι αυτόν με πάθος σε άλλους,όταν σκέφτεσαι ν’ ανάψεις λαμπάδα που τον γνώρισες κι ας μην είσαι θρήσκος,όταν τον έχεις ψιλοθεοποιήσει στο μυαλό σου και δε θες ν’ ακούσεις τη γνώμη κανενός άλλου.(Αφού 99,9% των φορών έχει δίκιο.Πώς να το κάνουμε!)

3 χρόνια μετά κι ο «έρωτας» έχει γίνει βαθιά αγάπη και σεβασμός.Γιατί πρόκειται για έναν καταπληκτικό άνθρωπο και μια καταπληκτική γιατρό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη λέξη «καταπληκτικός» αρκετά εύκολα.Εχω μάθει να κρατάω μικρό καλάθι,γιατί τις περισσότερες φορές μένω να ψάχνω το κατά- και μου μένει σκέτη η
 «-πληκτικότητα»…

Ποια είναι η διαφορά ενός πολύ καλού κι ενός καταπληκτικού γιατρού…;

Αν ρωτήσεις μια μαμά ( ή και μπαμπά,απλά συνήθως εμείς οι μαμάδες τα παίρνουμε λίγο πιο βαριά) τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας καλός γιατρός,φαντάζομαι οι απαντήσεις θα είναι πάνω κάτω αυτές:

• Να κάνει σωστές διαγνώσεις.(Αυτό βέβαια θα έπρεπε να είναι χαρακτηριστικό ενός γιατρού,σκέτο ουσιαστικό χωρίς επίθετο μπροστά)

• Να με βοηθάει και από το τηλέφωνο χωρίς να πρέπει κάθε φορά να πάω στο ιατρείο.

• Να μη δίνει εύκολα αντιβιοτικά.

• Να μπορεί να με καθησυχάσει.(Βασικό!)

• Να μπορώ να τον βρω εύκολα όταν τον έχω ανάγκη.

Να προσθέσω εγώ και μερικά ακόμα.Πολλή καλή είναι μία γιατρός

• που σε δέχτηκε για ιατρική επίσκεψη στο σπίτι της 26 Δεκεμβρίου,για να μη σε αφήσει να τρέχεις στο Παίδων.Και σου έλεγε να μην την πληρώσεις κιόλας.
• που σου εξήγησε επιτέλους πώς να ξεχωρίζεις τη βρογχίτιδα,αφότου για 5 χρόνια αναρωτιόσουν πώς είναι δυνατό κάθε γκουχ να σημαίνει αυτόματα φσιτ και φσουτ τα εισπνεόμενα.
• που σου είπε ότι οι περισσότερες ωτίτιδες δε χρειάζονται αντιβιοτικό και σ’ έμαθε να τις διαχειρίζεσαι μόνη σου,χωρίς καν να χρειάζεται να την πάρεις τηλέφωνο.
• που την πήρες όταν ο 2χρονος γιος σου ψηνόταν με 40,5 και σου απάντησε «Ε καλά,μην κάνετε έτσι.»Κι επειδή την εμπιστεύεσαι τόσο πολύ,αμέσως χαλάρωσες.Εσύ που στο πρώτο παιδί έδωσες με τρεμάμενο χέρι και ταχυκαρδία Depon επειδή είχε κάνει 38.3, κατά πάσα πιθανότητα επειδή  έβγαζε δόντια.
• που σου μίλησε για τη μεγάλη σημασία της διατροφής,κάτι που εσύ, ναι φυσικά, το ήξερες.Και θεωρούσες ότι σαν οικογένεια τρέφεστε αρκετά υγιεινά.Οχι πολλά γλυκά,λίγο κρέας,σπάνια τηγανιτά και τα σχετικά.Και σου έδωσε μια λίστα και σου ψιλοέπεσαν τα σαγόνια.Σου δάνεισε βιβλία,άρχισες να το ψάχνεις στο ίντερνετ κι ανοίχτηκε ένας νέος κόσμος μπροστά σου.Και είδες πως ένα ξέρεις,πως τίποτα δεν ήξερες.Και είδες με άλλο μάτι το «Είμαστε Ο,τι Τρώμε».

Όλα αυτά είναι κάποια απλά παραδείγματα ενός/μιας πολύ καλού/ής γιατρού.Τί τον μετατρέπει όμως σε καταπληκτικό;
Κάτι πολύ απλό στην ουσία,μα πολύ δύσκολο στην πράξη.

Καταπληκτικός είναι ένας/μία γιατρός,οποιασδήποτε ειδικότητας,που δε θέλει να λειτουργεί σαν το δεκανίκι σου.Είναι ακομπλεξάριστος/στη και σε βοηθάει να μάθεις να περπατάς μόνος σου,μα είναι δίπλα σου όταν πας να πέσεις…

Ετσι αισθάνομαι για εσένα Σουζάνα…

Αισθάνομαι ότι ήρθα σ’ εσένα (ολίγον) κουτσή,παρ’ όλο που είχα ήδη ένα 5χρονο παιδί,μ' ένα μωράκι που για κανένα λόγο δεν ήθελα να του δώσω όλα αυτά τα φάρμακα της συνταγής που είχα στα χέρια μου,για κάτι που μου φαινόταν ιδιαίτερα απλό.Και στόχος σου  από εκείνο κιόλας το πρώτο ραντεβού της 1,5 (!) ώρας ήταν,όχι απλά να μου δώσεις τα εφόδια να περπατήσω,αλλά και να πετάξω.

Πήρες το κεφάλι μου που είχε πιαστεί/βαρεθεί να κοιτάζει προς μία κατεύθυνση και το έστρεψες έως κι 180 μοίρες(άουτς) σε κάποιες φάσεις,μαθαίνοντάς μου ότι κάποιες φορές οι λύσεις βρίσκονται πίσω στο παρελθόν,έτσι απλά,όπως γιατρεύονταν οι άνθρωποι για γενιές και γενιές.

Εδωσες ένα φύσημα στη φλόγα που ήδη σιγόκαιγε μέσα μου κι έγινα μια χαρωπή/τρελή ματζουνοβοτανομαγειρεύτρα.(Δεν καταλαβαίνω γιατί ο blogger μου υπογραμμίζει με κόκκινο τη λέξη...)
Εμαθα για κομπρέσες,εντριβές,ενημερώθηκα για τα γαλακτοκομικά,τόσα και τόσα που άλλαξαν τον τρόπο ζωής ολόκληρης της οικογένειας.

FYI,περιμένω σεμινάριο Βεντούζες 101!

Στεναχωριέμαι απερίγραπτα που φεύγεις,όχι επειδή ξέρω πως τώρα που το μικρό ξεκινάει σχολείο θα σε χρειάζομαι.(Αυτό γιατί βγήκε έτσι αρρωστιάρικο,μου λες;!)

Αλοίμονο,υπάρχουν άλλες μαμάδες με δύσκολα περιστατικά που πραγματικά θα τους λείψουν οι γνώσεις μα και η πολύτιμη υποστήριξή σου...

Στεναχωριέμαι γιατί η χώρα χάνει τέτοιους αξιόλογους ανθρώπους...

Στεναχωριέμαι για τα νέα μονοπάτια που θα μου άνοιγες για να φτιάξω τους δικούς μου δρόμους...

Στεναχωριέμαι για τις 5 ουσιαστικές κουβέντες που λέγαμε κατά τη διάρκεια της 40λεπτης-60λεπτης εξέτασης των παιδιών.(Αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν.)

Είναι απίστευτο πως ένας άνθρωπος που φαινομενικά σε κρατάει σε απόσταση με έναν τυπικό πληθυντικό ευγενείας,προκαλεί τόσο έντονα συναισθήματα σε τόσες μαμάδες,όπως διαβάζω στα μηνύματα αγάπης που στέλνουν τώρα που φεύγεις…

Σου εύχομαι όλα τα καλά και να συνεχίσεις με αυτή την όρεξη και αγάπη το έργο σου εκεί στην αγαπημένη Ζυρίχη.

Συνέχισε να μας συμβουλεύεις μέσα από τη σελίδα σου και τα ενημερωτικά email σου κι ευχαριστούμε για την καταπληκτική έτοιμη κασετίνα ομοιοπαθητικής για παιδιά που δημιούργησες. Οταν είσαι έτοιμη,θα βάλω και link.

Υ.Γ. Η μόνη απορία που μου έχεις αφήσει ακάλυπτη τόσα χρόνια, είναι το θέμα με τα πορτοκάλια.Αλλά δε θα μου τη γλυτώσεις.Θα σε βάλω να μου εξηγήσεις κάποια στιγμή over coffee,στον μέχρι τότε mosquito free κήπο μου…

Y.Γ.2 Σε αυτή την … κατάθεση ψυχής,δε θα μπορούσα φυσικά να παραλείψω ν’ αναφέρω ότι ήσουν η προξενήτρα για τη γνωριμία με το νέο έρωτά μου.Μου ξύπνησες βέβαια άγρια,αρχέγονα ένστικτα.Με μετέτρεψες σε μια αδίστακτη γενοκτόνο που όμοιά της η ανθρωπότητα μόνο την εποχή του ναζισμού είχε γνωρίσει.

Mosquitaire + @ntonia = L.F.E.

@thasasdeiksoego

@dethameineikounoupigiakounoupistonkipomou

Και είπαμε...

Ισως…

Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν…

αύριο το πρωί στις 8,θ' ακούω την αγελάδα από το ρολόι να μουγκανίζει...

και θα ξέρω ότι ξεκινάει μια νέα μέρα στη δουλειά...