Πειρατικό Πάρτυ,μέρος Β'

...Ας ακολουθήσουμε λοιπόν την πορεία των ναυαγών στο ερημονήσι.Το πώς κατέληξαν εδώ και τί περιπέτειες έχουν ζήσει μέχρι στιγμής,μπορείς να τα διαβάσεις εδώ,στο πρώτο μέρος της ιστορίας.

Τώρα που ξαναβλέπω τις φωτογραφίες,συνειδητοποίησα ότι ξέχασα να σου γράψω για την πρώτη δοκιμασία,που νόμιζα ότι την είχαμε κάνει μετά το κυνήγι,αλλά τώρα βλέπω ότι ήταν πριν.
Μόλις τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες,αυτό που έπρεπε να γίνει πρώτα, ήταν η κάθε ομάδα ν' αποκτήσει τη δική της σημαία.Τους έδωσα από μια λευκή κόλλα και 10΄στη διάθεσή τους,για να μη χρονίσουμε με τη ζωγραφική.Είχα χωρίσει και τα ίδια χρώματα μαρκαδόρων σε δυο κουβαδάκια για να μην τσακωθούν.(Φανταζόμουν καταστάσεις του τύπου,"εμείς τον είχαμε τον πράσινο","δώσε μου τον κόκκινο","δεν προλάβαμε γιατί είχαν όλη την ώρα τον μπλε".)
Στερεώσαμε τις σημαίες σε κάτι πυρσούς που είχαμε στον κήπο και έσωσα τελευταία στιγμή την προηγούμενη μέρα,καθώς έπεσαν στο βλέμμα
 του ανθρώπου-Ολατασκουπίζωόλαταπετάω,του άντρα που διάλεξα να παντρευτώ.
Μετά πήγαμε στις μαμάδες για να μας πουν πια ομάδα θεωρούσαν νικήτρια. Οσο τα παιδιά ζωγράφιζαν τις είχα προετοιμάσει να πουν ότι και οι δυο ζωγραφιές ήταν εξίσου ωραίες,ουάου και όλα τα σχετικά επιφωνήματα κι ότι θα έδιναν από ένα βαθμό και στις 2 ομάδες.Καταλαβαίνεις τώρα,είναι λεπτές οι ισορροπίες,μή γίνουμε μαλλιοκούβαρα ακόμα δεν ξεκινήσαμε!Ολα πρέπει να τα προβλέπει η μάνα/διοργανώτρια!Τα παιδιά δέχτηκαν την απόφαση με μεγάλη χαρά.

Μετά όπως είδαμε στο Α' μέρος,έγινε το κυνήγι θησαυρού και είχαμε μείνει εκεί που ανακάλυψαν ένα παλιό κλειδί.(Κλαψ,πάει το κλειδάκι μου,δεν το ξαναβρήκα ποτέ...Βασικός ύποπτος είναι και πάλι ο άνθρωπος-σκούπα,γιατί εγώ ξέρω πού το είχα βάλει,αλλά μάλλον το μάζεψε μαζί με κάτι σκουπίδια...κατά τη διάρκεια του πάρτυ.Ευτυχώς ήταν από ένα συρτάρι ενώς παλιού επίπλου,που δεν το κλειδώνω.Το ξεπε/προσπερνάω και συνεχίζω)

Το κλειδί αυτό που λες,"ξεκλείωνε" ένα μεγάλο σεντούκι,το οποίο περιείχε πολλά χρήσιμα πράγματα για τους ναυαγούς.
Ας είναι καλά το "Μυστηριώδες Νησί" του Ιουλίου Βερν που διαβάζαμε εκείνη την περίοδο και μου ήρθε αυτή η ιδέα.
Για σεντούκι χρησιμοποίησα αυτό το κλασικό του ΙΚΕΑ,το οποίο είχαμε ήδη για να βάζουμε μέσα τ' αυτοκινητάκια μας.Είχα φτιάξει ξεχωριστά σακουλάκια για τ' αγόρια και τα κορίτσια.

Αριστερά ο γιος μου ποζάρει όλο χαρά,τη μέρα πριν το πάρτυ.
Επάνω τα πράγματα των αγοριών και κάτω των κοριτσιών.

Ο "εξοπλισμός" των κοριτσιών περιελάμβανε:

• Χαβανέζικη φούστα,που είχα φτιάξει πολύ οικονομικά φτιάχνοντας πολύχρωμες φούντες από γκοφρέ χαρτί,τις οποίες στερέωσα με συρραπτικό σ' ένα σκοινί καλούμπας που είχα πρόχειρο.
• Κιάλια.Κλασικά,τα έφτιαξα με χαρτιά τουαλέτας που τα ένωσα με συρραπτικό και τους πέρασα πάλι σκοινί.
• Πολύχρωμη τούφα για τα μαλλιά.(Είχα βρει στο Jumbo ένα χαρτόνι με δέκα τούφες σε διάφορα χρώματα)
• Πειρατικό καπέλο,από δωρεάν εκτυπώσιμα που βρήκα στο ίντερνετ.Για να στέκεται καλά,αναγκάστηκα να κάνω διπλό κόπο και να κολλήσω το χαρτί πάνω σε χαρτόνι.Στις δυο άκρες στερέωσα λάστιχο που αγόρασα από είδη ραπτικής.

Ο "εξοπλισμός" των αγοριών περιελάμβανε:

• Κόκκινη Πειρατική Ζώνη.Πήρα φόδρα από τα είδη ραπτικής και την έκοψα σε λωρίδες.
• Κιάλια.
• Πειρατικά Γυαλιά.Είχα προνοήσει και είχα πάει στα Jumbo κατά την περίοδο της Αποκριάς,μήπως και βρω κάτι ενδιαφέρον και είχα πάθει πλάκα όταν τα βρήκα.Αν ήξερα πόσο θραύση θα έκαναν,θα είχα πάρει και για τα κορίτσια που ζήλεψαν.
• Σπαθί,από χαρτόνι.Μου βγήκε το λάδι να τα κόψω,γιατί για να είναι γερά, βρήκα αυτές τις κούτες που είναι για εύθραυστα υλικά κι έχουν 2-3 στρώσεις.Τα έβαψα με μαύρη και ασημί τέμπερα (σε μπουκάλι) και ένα σφουγγαράκι πιάτων.Ηταν αρκετά πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος,από το να τα έβαφα με πινέλο.Φυσικά και πάλι μου πήραν πολύ χρόνο,γιατί έπρεπε πρώτα να στεγνώσουν από τη μια πλευρά για να βάψω την άλλη.Βοήθησε και ο εορτάζων σε κάποια φάση που τα είχα φτύσει.

• Πειρατικό Καπέλο.
• Πειρατικό Τατουάζ.

Το σεντούκι επίσης περιελάμβανε και μερικά τηλεσκόπια,από ρολό χαρτιού κουζίνας.

Αφού οι πειρατές ντύθηκαν και φωτογραφήθηκαν...
(είχα προετοιμαστεί για να τους βάψω κιόλας,είχα βρει και ωραία σχέδια,αλλά η ώρα είχε περάσει και κανένας τους δεν καιγόταν να βαφτεί,οπότε το προσπεράσαμε αυτό το στάδιο)

είχε έρθει πλέον η ώρα ν' αναζητήσουν την τροφή τους!

Είχα δει στο ίντερνετ μια ιδέα,όπου στο χείλος ενός μπολ,στερέωναν ένα στόμα καρχαρία (χειροτεχνία) και μέσα έβαζαν κρακεράκια ψαράκια.Εφαγα τον κόσμο να βρω ψαράκια και δεν έβρισκα.(Πριν από ένα μήνα διάβασα στη σελίδα της Γιάννας με το καταπληκτικό πάρτυ-παραλία της,ότι εκείνη κατάφερε να βρει στο Tiger).Ευτυχώς που δε βρήκα όμως,γιατί σε συνδυασμό με μια άλλη ιδέα που είχα δει,όπου φτιάχνεις χέρια-γάτζους με ποτηράκια και αλουμινόχαρτο ( εγώ μέσα από το αλουμινόχαρτο έβαλα και pipe cleaner χειροτεχνίας,για να του δώσω την κλίση που ήθελα),σκέφτηκα το εξής παιχνίδι:

Ενα αγόρι και ένα κορίτσι από την κάθε ομάδα,διαγωνίζονταν για ένα λεπτό.Με το χέρι-γάτζο προσπαθούσαν να ψαρέψουν όσο περισσότερη τροφή/κριτσινοπρέτσελ μπορούσαν,μέσα από το στόμα ενός καρχαρία.Οποιος κέρδιζε περνούσε στον επό μενο γύρο.Στο δεύτερο γύρο τα ίδια,ανά δύο και ο νικητής περνούσε στον τρίτο κ.τλ. μέχρι που βγήκε ο τελικός νικητής.(Μορφή double elimination,δηλαδή).Για το νικητή κάθε παιχνιδιού,είχα δώρο ένα μετάλλιο.Κι αυτά τα βρήκα στο Jumbo.Τα πουλάει πεντάδα νομίζω και δεν είναι ακριβά.Επίσης,ανάλογα αν ο τελικός νικητής ήταν αγόρι ή κορίτσι,θα έπερνε και ένα πόντο η ομάδα,για το τελικό ομαδικό δώρο.Αν θυμάμαι καλά,αυτή τη δοκιμασία την κέρδισαν τα κορίτσια.

Τον καρχαρία τον έφτιαξα ως εξής:Εκοψα ένα άσπρο πιάτο στη μέση,έκοψα τα δόντια και μετά το ξαναένωσα με συρραπτικό,φροντίζοντας να έχει μια στρογγυλή κλίση,για να μπορεί να στερεωθεί στο μπολ.Πάνω στα δόντια κόλλησα "το κεφάλι του καρχαρία" που είχα φτιάξει με γαλάζιο χαρτόνι και googly eyes.

Επόμενη τροφή που "έφαγαν" οι πεινασμένοι ναυαγοί ήταν κάτι σκαθάρια.

Το παιχνίδι είχε ως εξής:

Σε τρία πιατάκια είχα βάλει αρκετά m&ms.Για ένα λεπτό όλα τα παιδιά ρουφούσαν με καλαμάκια (τα οποία κι αυτά είχα διακοσμήσει με πειρατικά χαρτονάκια) τα κουφέτα και τα έβαζαν σε ποτηράκια που τους είχα μοιράσει.Η δοκιμασία όμως είχε μια ανατροπή.Ολα τα "σκαθάρια" εκτός από τα κόκκινα,ήταν δηλητηριώδη.Ετσι μετρήσαμε ποιος είχε τα πιο πολλά κόκκινα.Εάν υπήρχαν πολλοί γύροι,θα τους έλεγα ότι σε κάθε γύρο είναι κι από κάποιο άλλο χρώμα βρώσιμο.Εμείς τα μετρήσαμε και μόνο 2 παιδιά είχαν από 4.Οι υπόλοιποι είχαν λιγότερα.Ετσι έπαιξαν οι 2 τους ακόμα ένα γύρο,ρουφώντας μόνο κόκκινα..Τελικά το συγκεκριμένο παιχνίδι κέρδισε το βλαστάρι μου,δίνοντας ένα ακόμα πόντο στα αγόρια.(Δε χρειάζεται ν' αναφέρω ότι δεν ήξερε για την ανατροπή,έχεις καταλάβει πλέον τι ακριβοδίκαιη πειρατίνα είμαι!)

Οι ταλαίπωροι ναυαγοί πλέον είχαν διψάσει (τελικά είχαμε ντάλα ήλιο) και ψιλοπεινάσει από τις κακουχίες.Για να ξεδιψάσουν,εκτός από το νερό,την έπεσαν με όρεξη στη σπιτική λεμονάδα.Είχα σκεφτεί να τους πω ότι είναι τσίσα παπαγάλου,αλλά είχε ζαλιστεί τόσο πολύ το κεφάλι μου από το "κυρία,κυρία",που το ξέχασα.Ενός λεπτού σιγή για τις ηρωίδες νηπιαγωγούς ανά τον κόσμο.Επίσης έφαγαν και σκουλήκια που βρήκαν άφθονα στο νησί.

Τη συνταγή για τα σκουλήκια μπορείς να τη βρεις ψάχνοντας για straw worms.Υπάρχουν διάφορες συνταγές,ούτε που θυμάμαι πια ακολούθησα.Στην ουσία βάζεις χρωματισμένο ζελέ μέσα σε καλαμάκια,τα ξεκαλουπώνεις και βάζεις τα "σκουλήκια" πάνω σε τριμμένα oreo/χώμα.

Επόμενο παιχνίδι το κλασικό όπου κλείνουμε τα μάτια και πρέπει ο διαγωνιζόμενος να βάλει το patch του πειρατή, στη σωστή θέση.Το εκτυπώσιμο το βρήκα δωρεάν στο ίντερνετ.Βαθμός για τα κορίτσια.

Βλέπω στις σημειώσεις μου(χωρίς αυτές μέσα στη βαβούρα θα είχα ξεχάσει τα μισά!) ότι είχα σκεφτεί και ένα άλλο παιχνίδι να παίξουμε.Γράφω "Χειροπέδες"/Δε θυμάμαι ακριβώς,αλλά ήταν κάτι του τύπου,ότι τα παιδιά θα ήταν ανα δύο δεμένα με χειροπέδες( είχαμε ένα ζευγάρι από την αποκριάτικη στολή αστυνομικού και μου ήρθε η ιδέα που τις είδα) και θα έκαναν το γύρο του σπιτιού και το ζευγάρι που θα έκανε τον καλύτερο χρόνο θα κέρδιζε.

 Ολοι μας όμως πλέον είχαμε κουραστεί και είχαμε πεινάσει,η ώρα είχε περάσει,οπότε το άφησα.

Οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες στο τέλος,οπότε το κάθε παιδί πήρε για δώρο μια σελίδα με αυτοκόλλητα.

Το τεφτέρι με τις σημειώσεις μου και το βοηθητικό τραπεζάκι,μετά το πέρας των παιχνιδιών.

Ωρα να φάμε και κάτι άλλο εκτός από σκουλήκια.Φέτος το φαγητό για ευνόητους λόγους ήταν πολύ basic,γιατί πόσα να προλάβω η πειρατομάνα.

• Σπιτική Πίτσα/χάρτης θησαυρού
• Hot-Dog/ πειρατικές γαλέρες
• Μπόμπα/σχήμα πειρατικού καραβιού
• Αγγουράκια-καροτάκια/boοοοring,αλλα νόστιμα και υγιεινά,εξαφανίστηκαν
• Σπιτική τυρόπιτα της πεθεράς μου

Τα σημαιάκια,τα βρήκα δωρεάν και τα εκτύπωσα.Τα σκουλήκια δε μου πέτυχαν εντελώς,για κάποιο λόγο μου χώρισε το χρώμα και βγήκαν τα μισά διάφανα,αλλά μπορεί και να ήταν πιο αηδιαστικά έτσι!

Και μετά η φανταστική (τόσο σε γεύση όσο και σε εμφάνιση) τούρτα,δημιούργημα της φοβερής και τρομερής γιαγιάς/μαμάς μου.Τα σημαιάκια και οι πειρατές,υπάρχουν σε σετ στο Jumbo,εκεί που πουλάει τα κεριά γενεθλίων.

Τέλος καταλαβαίνεις ότι ένα πειρατικό πάρτυ που σέβεται τον εαυτό του,δε μπορεί παρά να τελειώσει με μια πινιάτα/σεντούκι θησαυρού.

Βρες κούτα,κόψε,δώσε σχήμα,κόλλα με σιλικόνη,βάψε,ντύσε με γκοφρέ,γέμισε με σοκολατένια χρυσά νομίσματα και άλλα μικροπράγματα και τα σχετικά...

                                                                                                                                                                                                                                       

Μετά και από αυτό,τους άφησα να τρέξουν,να σκαρφαλώσουν και να παίξουν ελεύθεροι και πλούσιοι πλέον στο νησί τους.

Αυτό ήταν λοιπόν το Πειρατικό Πάρτυ μας.

Αν σκέφτεσαι να κάνεις κάτι αντίστοιχο να σου πω τα συμπεράσματά/σκέψεις μου.

• Είναι πολύ βασικό,θεωρώ,τα παιδάκια να είναι περίπου της ίδιας ηλικίας.Γι' αυτό το λόγο κι επειδή και όλα τα γκατζετάκια τρώνε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ χρόνο για να τα φτιάξεις,είχα εξηγηθεί από την αρχή με τους γονείς των παιδιών που καλέσαμε ότι η πρόσκληση ήταν προσωπική και ότι αυτή τη χρονιά για τους παραπάνω λόγους δε θα καλούσαμε τα αδελφάκια,μεγαλύτερα ή μικρότερα.Το πάρτυ ήταν Κυριακή,οπότε δεν υπήρχε θέμα με ποιον θα μείνει το άλλο παιδάκι στο σπίτι.Οποια μαμά ήθελε να μείνει έμενε,όποια ήθελε έφευγε.Επίσης τα παιδάκια δεν πρέπει να είναι πολύ μικρά,για να μπορούν ν' ακολουθήσουν,να καταλαβαίνουν να μη ντρέπονται ν' απομακρυνθούν από τους γονείς και πάει ο κόπος σου στράφι.Κάποια στιγμή θα σου γράψω και απλές ιδέες για παιχνίδια για μικρά παιδάκια,που είχα κάνει στα τέταρτα γενέθλια του γιου μου. 
• Πρέπει ν' αρχίσεις να προετοιμάζεσαι αρκετό καιρό πριν.Ολα αυτά τρώνε πάρα μα πάρα πολύ χρόνο,δε βγαίνουν σε μία εβδομάδα.
• Τα υλικά επειδή ήταν χειροποίητα δε μου στοίχισαν πολύ.Ολα τα διακοσμητικά τα βρήκα δωρεάν στο pinterest.Ας είναι καλά και μια φίλη που μου τα τύπωσε δωρεάν,γιατί εκεί θα είχαν φύγει αρκετά χρήματα.Τα έχω αποθηκευμένα,αλλά επειδή δεν έχω κρατήσει link,δε μπορώ να τα κοινοποιήσω.Ψάξε "pirate party free printables".
• Τα δώρα-έπαθλα που θα χρησιμοποιήσεις,δε χρειάζεται να είναι ακριβά.Δεν τους ενδιαφέρει τί θα πάρουν,αλλά το να κερδίσουν.Τα μετάλλια νομίζω είναι το πιο πετυχημένο δώρο.
• Είναι καλό να έχεις και μια βοηθό σε κάποιες φάσεις,για να κυλάει πιο γρήγορα η διαδικασία και να βγάζει και φωτογραφίες.Αννούλα και πάλι ευχαριστώωωωωω!!!
• Ισως το πιο βασικό....Να σκέφτεσαι ότι το πάρτυ γίνεται  για να περάσουν καλά τα παιδιά και πρωτίστως το δικό σου και όχι για εντυπωσιασμό των άλλων γονέων.Βλέπω μαμάδες ν' αναλώνουν πολύ χρήμα και κυρίως κόπο και χρόνο που δεν τους περισσεύει και ν' αγχώνονται για λεπτομέρειες που τα παιδιά ούτε καν τα προσέχουν.Κι εγώ κουράστηκα πάρα μα πάρα πολύ να τα προετοιμάσω όλα αυτά.Κρατούσα σημειώσεις, άλλαζα,ξανάλλαζα,έσβηνα,έγραφα,κόλλαγα,ξεκόλλαγα.Τόση κούραση ούτε για το γάμο μου.Θεωρώ όμως ότι άξιζε τον κόπο,γιατί έδωσα σημασία σε ότι αφορούσε τα παιδιά.Ο μπουφές μου δεν ήταν για φωτογράφιση και δεν είχα χίλιες δυο γκουρμεδιές.Εζησα όμως τον παλμό του πάρτυ,δεν έκατσα λεπτό,(εντάξει ίσως 5...)διασκέδασα σαν παιδί και είδα το γιο μου να διασκεδάζει όσο ποτέ.

Και τελικά αυτό μετράει...