ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ:Ιούλιο μαζεύουμε Χαρούπια

Η αλήθεια να λέγεται...

Αυτό που απολαμβάνω πιο πολύ,είναι η διαδικασία της συγκομιδής.Γι' αυτό και στην ερώτηση της μαμάς μου "Τί θα τα κάνεις όλα αυτά τα χαρούπια;" δεν είχα κάποια σαφή απάντηση για την τύχη των θησαυρών μου.Γιατί αυτό το θυμόμουν. Κρατούσα στα χέρια μου ένα θησαυρό!

Είχα διαβάσει πολλά ενδιαφέροντα,μα πέρασε τόσος καιρός από τότε,που το μόνο που θυμόμουν ήταν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να μαζέψω.Το ενδιαφέρον μου το πρωτοκίνησε πριν ενάμιση χρόνο η φίλη μου η Κωνσταντίνα που μοιράζεται την ίδια τρέλα μ' εμένα,ν' ανακαλύπτει τί κρύβει η φύση γύρω μας.

"Κρύβει"...Πόσο λάθος ρήμα.Είναι όλα εκεί,σε κοινή θέα,μόνο που δεν ξέρουμε πλέον να τ' αναγνωρίζουμε.Κι ας είναι θρεπτικά και θεραπευτικά κι ας έσωσαν ζωές στην κατοχή,όπως συνέβη με τα χαρούπια.Σε μια σελίδα διάβασα για κάποιον που έλεγε ότι είχαν μια Χαρουπιά στον κήπο,αλλά την ξερίζωσε ο παππούς του γιατί του θύμιζε την κατοχή.Δεν πέρασε από το μυαλό αυτού του παππού ότι θα μπορούσε να θρέψει κάποιο δισέγγονό του σε κάποια μελλοντική κατοχή...Η ότι αφού οφείλει τόσο πολλά σε αυτό το πανέμορφο δέντρο,μάλλον θα έπρεπε να το φροντίσει και όχι να το σκοτώσει.

Είχα βάλει στο μάτι ένα τεράστιο δέντρο σ' ένα οικόπεδο δίπλα στο σπίτι της μαμάς μου που πάντα το θαύμαζα και που από τις φωτογραφίες που είχα δει στο ίντερνετ υποψιαζόμουν πως ήταν Χαρουπιά.Για κάποιο λόγο νομίζαμε όμως ότι τα χαρούπια τα συλλέγουν το φθινόπωρο.Ετσι όταν θεώρησα ότι ήρθε η ώρα,συνειδητοποίησα ότι ήταν πλέον αργά.Τελικά διάβασα ότι τα συλλέγουν τέλος Ιουλίου (σε πιο ορεινές περιοχές,αργότερα) κι εδώ και καιρό κάθε φορά που περνούσα, παρακολουθούσα στενά και την πορεία των "φασολιών".

Ετσι προχθές,μέσα στη ντάλα,έκανα τον κομάντο,βρήκα ένα άνοιγμα στο φράχτη του έρημου κατά τ' άλλα οικοπέδου,έκανα τον κομάντο,αλλά τελικά μάζεψα κάμποσα.Αυτό που παρατήρησα όμως,είναι ότι είναι πιο μακριά και πιο λεπτά σε σχέση με αυτά της φυτεμένης Χαρουπιάς.Ετσι αν δεις να κυκλοφορεί κανένα βίντεο στο youtube με μια τρελή που μάζευε "κάτι καφέ φασόλια" έξω από κάτι H&M,εγώ ήμουν.(Η ίδια τρελή που πέρυσι το Μάιο μάζευε μούρα από τα δέντρα στον πεζόδρομο μπροστά από το σπίτι της και που φέτος δε μάζεψε ούτε ένα για δείγμα, γιατί οι εκπληκτικοί κηπουροί του δήμου αποφάσισαν να τα κλαδέψουν/πετσοκόψουν αφού είχαν πετάξει φύλλα!)Τα άτιμα τα πιο πολλά ήταν ψηλά,αλλά έφτασα μερικά.Δεν έχω ακόμα σαφή εικόνα αν τα άγρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν,αλλά γιατί όχι.

Οσο για τη χρήση τους έκανα ένα ξεσκόνισμα στις γνώσεις μου.Δε θα κάτσω να κάνω μια ακόμα αντιγραφή του κόπου κάποιου άλλου.Είναι απίστευτα γελοίο αυτό που συμβαίνει στο διαδίκτυο.Το ίδιο κείμενο,να το διαβάζεις ξανά και ξανά,χωρίς να έχουν αλλάξει ούτε κόμμα.Με μια απλή αναζήτηση μπορείς να διαβάσεις πώς θα φτιάξεις ρόφημα (είναι πολύ ευχάριστο και γλυκό από μόνο του),χαρουπόμελο (με υφή σαν πετιμέζι),spread για το ψωμί σε αντικατάσταση της πραλίνας φουντουκιού,να το αλέσεις και να φτιάξεις χαρουπάλευρο που μπορεί ν' αντικαταστήσει το κακάο και τη σοκολάτα στα γλυκά σου,καθώς λέει ότι η γεύση μοιάζει(θα το δοκιμάζω οπωσδήποτε!)αλλά και αν σου αρέσει να μαθαίνεις  για την προέλευση και την ετοιμολογία των λέξεων, να μάθεις από που τέλος πάντων βγήκε η λέξη "καράτι",η μονάδα μέτρησης του χρυσού!