Τώρα εγώ με μια καθυστέρηση γράφω γι΄αυτό το γιατροσόφι,αλλά την προηγούμενη εβδομάδα μόλις είπα ν' ανανεώσω τις προμήθειές μου.Στο κάτω κάτω ας μην ξεθαρρεύουμε εντελώς λόγω του ανοιξιάτικου καιρό...Ετσι και πέρυσι σε μια στιγμή ευφορίας (και όχι εφορίας) έγραψα αυτό και μετά πήγε Ιούνιος για να δούμε άσπρη μέρα.Γι' αυτό φέτος αφήνω την Ευρώπη ήσυχη και απολαμβάνω ήλιο στα κρυφά.
Μετά τα 18 μου για κάποιο λόγο άρχισα να υποφέρω από ιγμορίτιδες.Πέρναγα τουλάχιστον 2 το χρόνο,με ιδιαίτερη προτίμηση στις διακοπές του Αυγούστου και των Χριστουγέννων.Και να οι αντιβιώσεις και να τα σπρέυ με κορτιζόνη,αφού πρώτα παιδευόμουν για 2 εβδομάδες προσπαθώντας να το καταπολεμήσω με φυσικούς τρόπους.Και το πιο απλό κρυολόγημα μου κατέληγε έτσι.
Κάποια στιγμή γύρω στα 30 μου βρέθηκε ένας ωριλά,καλή του ώρα όπου βρίσκεται,που μου έκανε μια μικροεπέμβαση στο ιατρείο του,μειώνοντάς μου με μια μορφή καυτηριασμού τις κόγχες κι έτσι σώθηκα!Εξακολουθώ να έχω ευαισθησία,αλλά τις περισσότερες φορές μπορώ να καταπολεμήσω το μπούκωμα φυσικά.
Το νούμερο 1 όπλο μου είναι ο υγραντήρας.Απορώ πραγματικά πώς δεν έχουν όλα τα σπίτια έναν,ειδικά όσοι έχουν παιδιά. Από παιδί ακόμα θυμάμαι την ανακούφιση που ένιωθα τα βράδια που μου τον έβαζε η μαμά μου δίπλα στο κρεβάτι. Εχω αναμνήσεις να βάζω το κεφάλι μου πάνω από τον καυτό ατμό,όσο πιο κοντά μπορούσα και να προσπαθώ να εισπνέυσω βαθιά.
Την ίδια δουλειά φυσικά μπορεί να κάνει και ένα κατσαρολάκι με νερό που βράζει.Εκεί μάλιστα,για καλύτερα αποτελέσματα μπορούμε να ρίξουμε και θυμάρι αν πρόκειται για μικρά παιδιά ή και φύλλα ευκαλύπτου,από 6 ετών και πάνω.
Είχα ακούσει και παλαιότερα για τη δράση αιθέριου ελαίου του ευκαλύπτου,αλλά επειδή από κάποιους κατηγορείται δεν το είχα δοκιμάσει ποτέ.Πέρυσι πρώτη φορά,επειδή ακόμα θήλαζα και δεν ήθελα να πάρω φάρμακα μου ήρθε και έκοψα 2 κλαδιά από ένα δέντρο.Πήρα μερικά φύλλα που δεν είχα καν προλάβει φυσικά να τ΄αποξηράνω και τα έβαλα σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό.Κάλυψα το κεφάλι με μια πετσέτα κι έκανα εισπνοές.ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ πόσο άμεση δράση είχαν...Η μύτη μου άνοιξε αμέσως και μιλάω για μπούκωμα από αυτά που καταλήγουν σε αντιβίωση.
Πραγματικά θύμωσα που και στις 2 εγκυμοσύνες είχα καταλήξει να πάρω Amoxil...Ισως αν κάποιος με είχε..."ξεστραβώσει" νωρίτερα,θα το είχα γλυτώσει.
Μην (χρυσο)πληρώσεις λοιπόν καν αιθέριο έλαιο.Κόψε 2-3 κλαδάκια την επόμενη φορά που θα περάσεις δίπλα από κάποιο δέντρο,πραγματικά βρίσκονται ΠΑΝΤΟΥ.
Και όταν τα χρειαστείς θα με θυμηθείς!
Κάποια στιγμή γύρω στα 30 μου βρέθηκε ένας ωριλά,καλή του ώρα όπου βρίσκεται,που μου έκανε μια μικροεπέμβαση στο ιατρείο του,μειώνοντάς μου με μια μορφή καυτηριασμού τις κόγχες κι έτσι σώθηκα!Εξακολουθώ να έχω ευαισθησία,αλλά τις περισσότερες φορές μπορώ να καταπολεμήσω το μπούκωμα φυσικά.
Το νούμερο 1 όπλο μου είναι ο υγραντήρας.Απορώ πραγματικά πώς δεν έχουν όλα τα σπίτια έναν,ειδικά όσοι έχουν παιδιά. Από παιδί ακόμα θυμάμαι την ανακούφιση που ένιωθα τα βράδια που μου τον έβαζε η μαμά μου δίπλα στο κρεβάτι. Εχω αναμνήσεις να βάζω το κεφάλι μου πάνω από τον καυτό ατμό,όσο πιο κοντά μπορούσα και να προσπαθώ να εισπνέυσω βαθιά.
Την ίδια δουλειά φυσικά μπορεί να κάνει και ένα κατσαρολάκι με νερό που βράζει.Εκεί μάλιστα,για καλύτερα αποτελέσματα μπορούμε να ρίξουμε και θυμάρι αν πρόκειται για μικρά παιδιά ή και φύλλα ευκαλύπτου,από 6 ετών και πάνω.
Είχα ακούσει και παλαιότερα για τη δράση αιθέριου ελαίου του ευκαλύπτου,αλλά επειδή από κάποιους κατηγορείται δεν το είχα δοκιμάσει ποτέ.Πέρυσι πρώτη φορά,επειδή ακόμα θήλαζα και δεν ήθελα να πάρω φάρμακα μου ήρθε και έκοψα 2 κλαδιά από ένα δέντρο.Πήρα μερικά φύλλα που δεν είχα καν προλάβει φυσικά να τ΄αποξηράνω και τα έβαλα σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό.Κάλυψα το κεφάλι με μια πετσέτα κι έκανα εισπνοές.ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ πόσο άμεση δράση είχαν...Η μύτη μου άνοιξε αμέσως και μιλάω για μπούκωμα από αυτά που καταλήγουν σε αντιβίωση.
Πραγματικά θύμωσα που και στις 2 εγκυμοσύνες είχα καταλήξει να πάρω Amoxil...Ισως αν κάποιος με είχε..."ξεστραβώσει" νωρίτερα,θα το είχα γλυτώσει.
Μην (χρυσο)πληρώσεις λοιπόν καν αιθέριο έλαιο.Κόψε 2-3 κλαδάκια την επόμενη φορά που θα περάσεις δίπλα από κάποιο δέντρο,πραγματικά βρίσκονται ΠΑΝΤΟΥ.
Και όταν τα χρειαστείς θα με θυμηθείς!
Δυστυχώς τα έχουμε ξεχάσει λίγο αυτά. Τα έχουμε περάσει στο πίσω μέρος του μυαλού μας, όπως για παράδειγμα του Αγ. Γιάννη του ριγανά δεν ανάβουμε φωτιές, όπως κάναμε εκείνα τα χρόνια. κ. α…. Ωραίο το άρθρο σου, μ` αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή