Υπέροχη Κυριακάτικη Βόλτα!




Από μικρή απεχθανόμουν το τρέξιμο.
Ο λόγος που το απεχθανόμουν/απεχθάνομαι είναι ότι δε μπορώ να βρω με τίποτα ρυθμό,έχω μηδενική αντοχή και με πιάνουν σπλήνες συκώτια ή ότι άλλο είναι εκεί δεξιά που αρχίζει να πονάει και σε κάνει να διπλώνεσαι στα 2.

Ο άντρας μου από την άλλη είναι από αυτούς τους μουρλάρες που βάζουν το ξυπνητήρι στις 6 για να πάνε για τρέξιμο πριν τη δουλειά,που ανεβαίνουν τρέχοντας το βουνό και σου λένε "δεν έκανα πολύ,12 χιλιομετράκια" και που αν δεν τρέξουν μερικές μέρες αισθάνονται άρρωστοι.

Πέρυσι που είχε πάρει μέρος μαζί με τον κουμπάρο μου στο 10άρι της διοργάνωσης του αυθεντικού Μαραθωνίου,η κουμπάρα μου κι εγώ χαζεύαμε από το σπίτι μέσω της τηλεόρασης και είχαμε ζηλέψει.Οταν μας μετέφεραν το γιορτινό κλίμα που επικρατούσε είπαμε πως την επόμενη χρονιά θα παίρναμε κι εμείς μέρος στα 5 χλμ.
Δεν περίμενα ποτέ ότι υπήρχε περίπτωση να τα τρέξω,αλλά δε με ένοιαζε.Το περπάτημα μου αρέσει οπότε θα τα περπατούσα.

Στο μεταξύ μέσα στη χρονιά τελικά πήρα μέρος σε ένα 5άρι στην περιοχή μου που το έβγαλα με πολύ χαλαρό τζόκινγκ στα 50 περίπου λεπτά και σε ένα 7άρι που κόντεψα να αφήσω τα κοκκαλάκια μου (εννοείται ότι δεν το έβγαλα όλο τρέχοντας) και που υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα του το ξανακάνω!

Το κλίμα και στους 2 αυτούς τοπικούς αγώνες ήταν πολύ όμορφο αλλά σίγουρα η σημερινή εμπειρία συμμετοχής σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση ήταν μοναδική!


Πραγματική γιορτή που μου έφερε στη μνήμη αναμνήσεις από το 2004.
Φοβερή εμπειρία να διασχίζεις άδειους τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας,αλλά και απερίγραπτα τα συναισθήματα που αισθάνεται κάποιος όταν μπαίνει ως "αθλητής" μέσα στο Καλλιμάρμαρο.Να βλέπεις δίπλα σου να τρέχουν μανάδες με καρότσια,μπαμπάδες με μάρσιπους,παιδάκια σπινταριστά.Μέχρι και μια μαμά όπου είχε απ τη μια αγκαλιά το παιδάκι και από την άλλη το ποδηλατάκι του είδα να μην τα έχει παρατήσει,αλλά να συνεχίζει να περπατάει.

Μετάνιωσα που δεν είχα φέρει τον μεγάλο μου να παρακολουθήσει από τις κερκίδες.Του χρόνου με το καλό σκοπεύω να πάρω και τα 2 παιδιά να δουν τους γονείς τους να τρέχουν εναλλάξ και να χειροκροτήσουμε και τον τερματισμό των κλασικών μαραθωνοδρόμων.
Θα σκεφτόταν κανείς,όπως σκέφτηκα κι εγώ,ότι με τόση πολυκοσμία καλό θα ήταν να αποφύγει σήμερα το κέντρο,ειδικά αν έχει παιδιά.Κι όμως συστήνω ανεπιφύλακτα του χρόνου,αν ο καιρός είναι τόσο όμορφος,να πάρεις τα παιδάκια σου (ή απλά τα ποδαράκια σου) και να κατέβεις να συμμετάσχεις έστω και σαν θεατής-εμψυχωτής.Τα χειροκροτήματα του κόσμου δίνουν πραγματικά μεγάλο κουράγιο στους αθλητές και φυσικά δε μιλάω τόσο για αυτούς των 5 χλμ,αλλά των 10 και πόσο μάλλον του κλασικού Μαραθωνίου.


Είμαι πολύ περήφανη γιατί κατάφερα με μηδενική προπόνηση (πέρα του μικρού που με έχει όλη μέρα στην τσίτα) να μειώσω το χρόνο μου στα 37λεπτά και 57δεύτερα..Δεν είναι κανένας σπουδαίος χρόνος φυσικά,αλλά για κάποια σαν εμένα είναι απίστευτο και μόνο ότι μπορώ να βγάλω πάνω από 1 χλμ τρέχοντας,έστω και χαλαρά.Πέρασα ένα υπέροχο ΣΚ γιατί μοιράστηκα αυτή την εμπειρία με την κουμπαρούλα μου,χάρηκα μετά τον γιο της/βαφτιστήρι μου και είχα και bonus τη χθεσινή έξοδο με τον άντρα μου!(Oι 2 μας μετά από κι εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό,καθώς τα παιδιά ήταν ήδη στη γιαγιά και τον παππού για να μην τα ξυπνάμε από τα χαράματα

Δεξιά με την κουμπαρούλα μου απολαμβάνουμε τη διαδρομή,
ενώ ο κουμπάρος που μας συνόδευε απαθανατίζει.
Αριστερά στον τερματισμό με κόκκινο βαμπιρομάτι,καθώς ήμουν και με 5 ώρες ύπνο...



Η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη και κατσούφικη και τέτοιες ευκαιρίες που μας ανεβάζουν την ψυχολογία δεν πρέπει να τις αφήνουμε να πάνε χαμένες.

Προσωπικά χρειαζόμουν απεγνωσμένα ένα τέτοιο γέμισμα μπαταριών!

10 σχόλια:

  1. Αντωνία μου πρέπει να ήταν όμορφη εμπειρία, περάσατε όμορφα αλλά βρε παιδάκι μου με αυτό το 7αρι και εγώ κουράστηκα που απλά το διάβασα, απα απα πα εγώ είμαι του καφέ, άμα θες του χρόνου πάμε μαζί να τους βλέπουμε να τρέχουν......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ασε με σου λέω και σαν να μην έφτανε αυτό,απ την πολλή χαρά,πήγαμε και χθες με την κουμπάρα μου πάλι σε 6,5σάρι...Ο αγώνας της Παναγίας της Μερέντας σου λέει.Εγω μη νομίζεις,μερέντα νόμιζα ότι πήγαινα να φάω και τελικά βρέθηκα να τρέχω πάλι στις ανηφοριές...Ελα του χρόνου για καφέ και μη με αφήσεις να ξανατρέξω πάνω από 5,το αφήνω πάνω σου!!!

      Διαγραφή
  2. Μπράβο, Αντώνια!!! Και του χρόνου σου εύχομαι, παρέα με τα παιδιά!!!
    Είναι πραγματική μια υπέροχη γιορτή όλο αυτό!
    Το έζησα και εγώ πέρυσι, που μαζί με το υπόλοιπο σόι και όλα τα πιτσιρίκια μας,
    χειροκροτούσαμε με τις ώρες από τις κερκίδες του Καλλιμάρμαρου περιμένοντας τον άντρα της
    μιας μου αδερφής που κατάφερε -από το πουθενά- να τρέξει κι εκείνος τον κλασικό μεγάλο μαραθώνιο!!!
    Η χαρά όλων μας και ειδικά των παιδιών του και όλων των μικρών μας ήταν απερίγραπτη όλη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααα...respect στο γαμπρό σου!Αντε βρε,του χρόνου μαζι.(Στο 5αρι,μην παρξηγηθω κιολας...!)

      Διαγραφή
  3. Συχγαρητήρια, εγώ πάλι το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να συμμετέχω φέτος, αλλά κάτι με κράτησε πίσω τελικά. Ζηλέυω τις περιγραφές σου και ελπίζω να το τολμήσω του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι πάει!Κι εγω κρατήθηκα πίσω πέρυσι και τελικά ζήλευα.Οπότε τα λέμε του χρόνου από κοντά και μετά δε θα κρατιέσαι κε τίποτα πλέον

      Διαγραφή
  4. Πιο ωραία δεν θα μπορούσες να τα περιγράψεις! Γέλασα απίστευτα.
    Φέτος συμμετείχαμε κι εμείς σε έναν αγώνα, στο "τρέξιμο χωρίς τερματισμό" μαζί με τα παιδιά. Το ευχαριστηθήκαμε αφάνταστα. Νομίζω πως πέρα από όλα τα άλλα, είναι μια καλή ευκαιρία να έρθουν σε επαφή τα παιδιά με τέτοιες διοργανώσεις.
    'Αντε και του χρόνου στον μεγάλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το "τρέξιμο χωρίς τερματισμό" νομίζω πως το τρέχουμε όλες οι μαμάδες πάντως,γνωστό μου ακούγεται σαν έννοια... : )

      Διαγραφή
  5. Δεν μπόρεσα φέτος να συμμετάσχω αλλά του χρόνου θα συμμετάσχω σίγουρα. Πάντως παρακολούθησα την διοργάνωση από την τηλεόραση λίγο και πραγματικά ήθελα να είμαι κι εγώ μέρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν πολύ όμορφα πράγματι.Να το κάνεις του χρόνου!

      Διαγραφή

Έλαααα,δε θέλει πολύ click click!
Αν δεν μου γράψεις,πώς θα ξέρω ότι πέρασες από δω?!

Blogging tips