Secret Garden in Full Bloom...






 Αφού διάβασα το Μάθημα της Μαρίας...
είπα να σε ξεναγήσω κι εγώ στο δικό μου πολύχρωμο Κόσμο...

Πάρε τον καφέ σου και έλα!




Μπήκε η Ανοιξη και όλα τα φυτά είναι μες στο κουτσομπολιό και την αναστάτωση...




Τσακώνονται για το πιο είναι πιο όμορφο.




Η αρμπαρόριζα κοροϊδεύει τη λεβάντα,γιατί δεν έχει βγάλει ακόμα λουλούδια...



Μια παρέα παχύφυλλων και κάκτων λιάζεται



μα δεν κάνει παρέα αυτό τον κάκτο...



Μου αρέσουν οι κάκτοι και τα παχύφυλλα,γιατί είναι ολιγαρκή.



Το μόνο που θέλουν είναι λίγο νερό...



 και φυσικά Ηλιο, που επιτέλους μας έκανε τη χάρη να μας επισκεφτεί.






" Μη με πλησιάσεις!Από μακριά οι φωτογραφίες!"
(Α πα πααα...Τέτοια αναίδεια,ούτε το Τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκιπα...)



Κι ενώ ο Αθάνατος χλευάζει τους θνητούς...





...το λιοντάρι ξεκουράζεται και μαζεύει δυνάμεις για το βραδινό κυνήγι.



Το Τσίκα παίζει κρυφτό,μα κανένας δεν το ψάχνει.





Η Υπομονή Νο2 βρήκε πάλι τη θέση της για να μου θυμίζει τη γιαγιά μου.
Η Νο1 κάηκε πριν από χρόνια με ένα χιονιά...




Ο Πάπυρος χορεύει μπροστά από το Πελαργόνι για να το σαγηνεύσει...




Το Γιούκα προσπαθεί να κλέψει την παράσταση από το Πολύγαλο




Η Κουτσουπιά...




 έχει όρεξη για ζωγραφική και σαν άτακτο παιδί προσπαθεί να βάψει τις πλάκες μας μωβ...
Ποιος μπορεί να της κρατήσει κακία με τέτοιο ταλέντο...;




Στο Βοτανόκηπο...



Ο Απήγανος τα λέει με την Αρμπαρόριζα. 



Το Δενδρολίβανο προσπαθεί να συνέλθει από το περσινό κλάδεμα(#petsokopiasma.Ναι ναι, ο Στρατηγός εκτελεί και χρέη κηπουρού/ενίοτε χασάπη.Είναι να μην αρχίσει να κόβει)




Επιτέλους το Μελισσόχορτο πήρε τα πάνω του...





Το Solanium αρχίζει δειλά να ανθίζει και να επιβάλλει την παρουσία του στην κλίκα των Βοτάνων.





Η Αρτεμισία με τα ασημένια φύλλα ετοιμάζεται να ανθίσει κι αυτή






Να και η Στέβια,πάει να ξεμυτίσει






Ο Δυόσμος έχει μεταναστευτικές βλέψεις... 




Το Θυμάρι διαγωνίζεται με το Φασκόμηλο για το ποιο δίνει πιο ωραία γεύση στις πατάτες φούρνου,μα έρχονται ισοπαλία! 



"Οχι δε θα φωτογραφίσεις πάλι την Αρμπαρόριζα" φωνάζει η...μα να ξεχνάω πάντα πως τη λένε...θα τη θυμηθώ και θα επανέλθω!
(Μπράβο βρε συ Ελένη,Μυρτιά!Ολο Λυγαριά τη φωνάζω και παρεξηγείται!)






Η Ρίγανη φουντώνει πυρετωδώς γιατί η εποχή της χωριάτικης σαλάτας πλησιάζει 




2 κίτρινα αγριολούλουδα φύτρωσαν ανάμεσα στο Θρούμπι για να του δώσουν λίγο χρώμα.




Η Λουίζα προσπαθεί να καλοπιάσει το Πελαργόνι,για να έχει κι αυτή λίγο χρώμα. 





Η Δάφνη κρύβεται από τον Απόλλωνα πίσω από τους πυρσούς.





Το Δίκταμο αναρωτιέται γιατί δεν είναι παρέα με τα άλλα βότανα,αλλά νιώθει περήφανο δίπλα στις αχιβάδες και το ανθισμένο Γεράνι.





Το Λεμονοθύμαρο που το χα για χαμένο,αρχίζει να πετάει φυλλαράκια,ανάμεσα από αγριόχορτα.Οταν πάρει τα πάνω του,θα πάρει κι αυτό μέρος στο διαγωνισμό για τις πατάτες φούρνου.






Λίγο παραπέρα η Συκιά ποζάρει σα γλυπτό του Χαλεπά...  





ενώ οι Κάλλες το παίζουν όμορφες...




...στις Αμαριλίδες.





Ενα σαλιγκάρι φακίρης...




κοιμάται πάνω σε ένα κακτοειδές,σκέτο έργο τέχνης!






Προς τα πού φυσάει;Εδώ που με βάλατε πώς να σας το πω;!




Το Τσίκα τώρα παίζει κλέφτες κι αστυνόμους.Μπήκε από μόνο του φυλακή...
Θα συγκινηθεί κανείς;





Η Αμυγδαλιά προσπαθεί να αγκαλιάσει ένα Πελαργόνι.



ενώ Ηλιος ξεπροβάλει ανάμεσα από τα φυλλώματά της...



...τα οποία γέρνουν από το βάρος των αμυγδάλων.Κρίμα που κατά πάσα πιθανότητα θα μου τα καταστρέψει πάλι η μελίγκρα και θα μείνω με τη γλύκα.




Εγώ θα παριστάνω το αντίβαρο...



Ο Ινδικός Ιβίσκος που δεν έχει πολλές δουλειές μέχρι το Σεπτέμβριο όπου ανθίζει,δίνει κουράγιο στην Αλόη που περνάει το σοκ της μεταφύτευσης.




Το Ακάνθινο Στεφάνι κάνει παρέα με το "Τρελιάρικο",που τυχαία σε ένα βιβλίο με φυτά έμαθα πως το λένε Φυλλόκακτο.



Εχει τόσο θράσος μάλιστα,που πήγε και ρίζωσε στη γλάστρα του Στεφανιού κι από εκεί το γύρισε σε αναρριχητικό!


...μα είναι απίστευτο,αλλά ακόμα και στο βιβλίο δίπλα δίπλα είναι!
Να δεις που κάτι παίζει τελικά!!!



Τώρα μένει να μάθω πως λένε το άλλο Τρελιάρικο.


 Ηρθε να μου κάνει παρέα και ο πιο χαδιάρης Κεραμιδόγατος,το γνωστό "Μιξεράκι".(Πως λέμε ο κουφός αν δεν τ' ακούσει τα ταιριάζει...Ετσι και τα παιδιά,αν δεν τα θυμούνται τα ταιριάζουν.Ετσι από "Μοτεράκι",λόγω του ακατάπαυστου γουργουρητού  του,μετονομάστηκε σε Μιξεράκι,εφεύρεση του γιου μου.)




...και ο Κεραμιδόσκυλος,όπου κάτι τον τσίμπησε μάλλον και του πρήστηκε το μάτι.





Εσύ Γαρυφαλλάκι πώς βρέθηκες εκεί μέσα;





Ξύλο,Πηλός,Μάρμαρο,Βότσαλο.
Αψυχα υλικά που δίνουν όμως Ζωή στον Κήπο.




Εκεί που κάνω να φύγω ακούω μια φωνή...
"Εμείς μπορεί να μην ανθίζουμε,αλλά είμαστε εξίσου όμορφες χειμώνα-καλοκαίρι",
λένε οι κροκάλες.





Δίκιο έχουν...









Τελείωσε ο καφές σου;
Ελπίζω να έφτασαν μέχρι εσένα κάποια από τα αρώματα του Κήπου μας.












 Θα κλείσω πάλι με την ίδια φωτογραφία σε άλλο κροπάρισμα γιατί δεν τη χορταίνω...









17 σχόλια:

  1. Μυρτιά είναι το όνομα που δεν θυμάσαι, αλλά το γεγονός οτι θυμάσαι τα πάντα όλα που έχετε φυτέψει σαν να είναι παιδιά σας, είναι άξιο θαυμασμού!!!!
    Υπέροχος και ζηλευτός ο κήπος σας!!!!!!
    Φαντάζομαι την δροσιά και τα αρώματα που σας χαρίζει τα καλοκαίρια....

    Να είστε καλά και να τον χαρείτε στο έπακρο Αντωνία μου!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο βρε Ελένη!Ολο Λυγαριά τη φωνάζω και παρεξηγείται...!(Τί μάτι αετήσιο είναι αυτό που έχεις?!)

      Διαγραφή
  2. Αυτά είναι τα καλά και όμορφα στους κήπους. τα γεμίζεις χρώμα και ανοίγει η καρδιά σου όταν τα βλέπεις. Εγώ αγαπώ τα γεράνια. Από ένα μόνο γεράνι, μπορείς να πάρεις ένα σωρό άλλα. Ομορφαίνει τα πάντα. Καλημέρα Αντωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου αρέσουν πολύ,ένα άσπρο μου λείπει και εκ παραδρομής ένα γεράνι το έγραψα ζουμπούλι!

      Διαγραφή

  3. Υπέροχη ανάρτηση!!!

    ευχαριστούμε, Αντωνία, που μοιράστηκες μαζί μας τόσες φωτο
    μας ταξίδεψες στον κήπο σας

    Αλεξία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να μας ξαναέρθετε τώρα που καλοκαιριάζει : )

      Διαγραφή
  4. Μη μου πεις ότι αυτός ο πανέμορφος κήπος είναι δικός σου!!! Μα είναι υπέροχος, πολύχρωμος και σίγουρα γεμάτος αρώματα.
    Τι ωραίες στιγμές θα περνάτε με το μικρούλι σου εκεί.
    Η Πρωτομαγιά ήρθε μια μέρα νωρίτερα με το post σου.

    Καλημέρα
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα!
      Η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση τον φετινό χειμώνα που μας τσάκισε,τους περισσότερους μήνες του χρόνου στον κήπο τους βγάζουμε.Αν ξεχυθείς στας εξοχάς αυτές τις μέρες περιμένω φωτογραφία από μυρώνια,ε?!

      Διαγραφή
  5. Πολύ ευχαριστήθηκα την ανάρτησή σου από κάθε άποψη! Υπέροχες φωτογραφίες, ευφάνταστο κείμενο. Πραγματικά, πολύ υπέροχος κήπος!
    Καλημέρα

    Ασπασία
    www.mylovablebaby.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ πολύ κι όποτε θες να περνάς να μαζεύεις αρώματα και χρώματα : )

      Διαγραφή
  6. Τι πανδαισία είναι αυτή?Τι υπέροχος και φροντισμένος κήπος!! Ενθουσιάστηκα, ειλικρινά!
    Μας γέμισες χρώματα και αρώματα, δεμένα με πολύ γούστο και στο τέλος μας φώτισες και τη μέρα.Μπράβο σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα περισσότερα είναι "κληρονομιά" απ' όταν τον φρόνιτζε η μαμά μου,αλλά από τότε που μένουμε μόνιμα νομίζω ότι τον έχουν ομορφύνει και οι δικές μας αλλαγές!

      Διαγραφή
  7. χαμός στον κήπο.... ..να βγω κι εγώ με τη μηχανή [ όχι του κουρέματος....τη ψηφιακή... ] στο δικό μας βαβυλωνιακό κρεμαστό ..;;;; έτσι τον λέω.....για να του προσδώσω κύρος.... παρόμοιος με τον δικό σου...κατά τι μικρότερος σε τετραγωνικά....;;;;; αλλά θέλει χρόνο..το shooting.....αγαθό σε μεγάλη έλλειψη....περιμένω ανάρτηση...για την επιμήκυνση του 24ωρου....σε βάθος 48ωρου....ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ το shooting μετά τις εξετάσεις!Μετά λες για το γιο σου,όλο διαβάσεις λες και τελικά πού σε χάνω πού σε βρίσκω στον Παιζότοπο γυρνοβολάς!(Τιμή μου!!!)

      Διαγραφή
  8. Κυρία μου εντυπωσιάστηκα!!
    Κι εσύ έχεις πολλά βότανα!!
    Μέχρι και στέβια έβαλες βρε θηρίο?...χαχα!
    Υπομονή είχα κι εγώ, αλλά μου τέλειωσε...και για να σοβαρευτώ, είχα κι εγώ δυο τρεις κάποτε από τη μητέρα μου, αλλά δεν μου έμεινε καμιά πια!!
    Έχεις δίκιο που δε χορταίνεις αυτή τη φωτογραφία, εγώ πάλι δεν τις χορταίνω όλες!
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή σου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι τα έχω αγαπήσει τα τελευταία χρόνια τα βότανα!Τη Στέβια όταν την έβαλα φαντάσου ούτε που την είχα ξανακούσει!!!Είχα καλή δασκάλα γι αυτό βγήκε καλή η ανάρτηση : )

      Διαγραφή
  9. γυρνοβολώ εκεί που αξίζει τον κόπο....να΄σαι σίγουρη...και διαβάζω....δηλαδή έχω πέσει σε ιστολόγια συναδέλφων...χαμός γίνεται...ιδέες φοβερές κυκλοφορούν...και κάπως έτσι...δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να μελετήσω τα θεωρητικά του σεμιναρίου υπολογιστών που παρακολουθώ από το Δεκέμβρη...αλλά τέλος του Μάη τελειώνουμε....εξετάσεις θα δώσουμε αργότερα...δεν ξέρω πότε...και χτύπησες φλέβα....κάτι τέτοια κάνει και ο υιός...άτιμη κληρονομικότητα...τι σου κάνει όμως...μα κι εμείς οι εκπαιδευτικοί εκεί πατάμε ...και χτίζουμε για να πάμε παραπάνω το οικοδόμημα...έτσι είναι....ευτυχώς....και σε άλλες περιπτώσεις δυστυχώς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έλαααα,δε θέλει πολύ click click!
Αν δεν μου γράψεις,πώς θα ξέρω ότι πέρασες από δω?!

Blogging tips