Το Κίνημα του Αρακά!Topaiziko behind the scenes


Μες στο κίνημα είμαι φέτος!

Προσπαθώ να είμαι fiit,γιατί (υποτίθεται ότι) έρχεται το καλοκαίρι και  θα ξεχυθώ στις παραλίες.


Από ένα σχόλιο της Μάχης,που επαινούσε το (πράγματι υπέροχο) blog της Ελένης,διάβασα τυχαία σε μια ανάρτησή της για το Κίνημα του Αρακά.Ολα ξεκίνησαν από τη Χρυσαυγή και συνεχίστηκαν από τη Δήμητρα ,που προ(σ)κάλεσε όποιο blolgger θέλει,να συμμετάσχει και αυτός.

Πρόκειται για την παρουσίαση του backstage στη ζωή των bloggers,χωρίς crop και ρετούς,η αλήθεια πίσω από τις αναρτήσεις και έχει πραγματικά πολύ γέλιο... 


Ετσι είπα να πάρω κι εγώ μέρος.


Γιατί εσύ με ξέρεις έτσι...





ενώ εγώ συνήθως είμαι κάπως έτσι...





Οσο για τον Παιζότοπό μου...


Θα ξεκινήσω από το Βασίλειό μου την κουζίνα μου,όπως είχα γράψει.
Πολύ αρακάς εκεί!


Εσύ είδες αυτό...



αλλά τελικά προστέθηκε για αποθήκευση και αυτό...


και από κάτω υπάρχει αυτό...






Κάτω από αυτό...



υπάρχει αυτό...
(από πίσω ποτήρι περιμένει να μπει στο μπουφέ)




Και εδώ...





κρέμεται πλέον και αυτό...






Για να υπάρξει αυτό,(βλ Ευρώπη μάντεψε, είμαι ακόμα πλούσια#1)...




υπάρχει στην κουζίνα αυτό...







 Συνήθως ελίσσομαι ανάμεσα από αυτά...


 Οπου εδώ μόλις έχουμε γυρίσει από βόλτα και στο τραπεζάκι του μωρού έχω ακουμπήσει αυτά που είχα μαζί.Διακρίνεις το λουρί του σκύλου,(ναι θα το απολυμάνω πριν κάτσει, μην ανησυχείς),χαρτομάντιλα γιατί βγάζει δόντια και η μύτη διαρκώς τρέχει,
σακουλάκι που είχε μέσα κράκερ που πετάξαμε στα πουλάκια,μπιμπερό.Στο βάθος,πάνω στην κουζίνα,πλυμένες κατσαρόλες και το τάπερ με το μεσημεριανό.Κάτω αριστερά η σακούλα της ανακύκλωσης.

Παρ' όλα τα πλυμένα πιάτα πριν από μισή ώρα,μετά το μεσημεριανό ο νεροχύτης είναι πάλι κάπως έτσι...



κι επειδή σε μισή ώρα έπρεπε να φύγω το φαγητό το τάισα στο μωρό από εδώ.(Εδώ ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι της μαμάς μου!)



Λίγο πιο δίπλα στον πάγκο...



Ποτήρι/βάζο με νερό γιατί διαρκώς διψάω,καφές που ποτέ δεν πρόλαβα να πιω,κινητό,πιπίλα,βαζάκια που χρησιμοποιώ για να χτυπάω σως σαλάτας,αυγοθήκη με αυγό/σχολική κατασκευή,λουλουδάκια που μου μάζεψε ο μεγάλος,θήλαστρο,σιρόπια γιατί το προηγούμενο βράδυ έπαθε λαρυγγίτιδα ο μικρός.

Οπου για να μπορώ να βγάλω την επόμενη φωτογραφία,(διακρίνεις λεκέ από σιρόπι στην πλάτη της μπλούζας,)καταλαβαίνεις τί προηγήθηκε!





Η χρήση της τραπεζαρίας με ένα μωρό και ένα νήπιο...






Μοιρασμένη με αγάπη στα δύο.Δε μπορείς να πεις...!


Με εξωτερική πολιτική επεκτατικών τάσεων στα εδάφη του τραπεζιού του σαλονιού.






                                             Υπόλοιπο σαλόνι.



Εκεί στην ανάρτηση για τη χρήση Παλιών Πατζουριών,είδες αυτό...





Ενώ στ' αλήθεια επικρατεί αυτό...



Πάρκο,αυτοκινητάκι,κι άλλο αυτοκινητάκι,δυο μπουφάν που πρέπει να πάνε κάτω στη ντουλάπα,στην πόρτα μια σακούλα με πράγματα που πρέπει να πάνε στην αποθήκη.(Ολα αυτά που πρέπει να πάνε,γιατί δεν το κάνουν,δεν ξέρω!)



Ο καναπές...


το δεύτερο κοντρόλ...




Στρέφοντας τη φωτογραφική 180 μοίρες...


Το τζάκι γεμάτο με πασχαλιάτικα έργα τέχνης,ο μικρός που προσπαθεί, ενώ η μανούλα φωτογραφίζει,να προλάβει να φέρει τον πυροσβεστήρα στο κεφάλι του και το κρεβάτι του σκύλου...
 ο οποίος είναι εδώ...



Ααααααα ααααυτοκινητάκια...Είναι ΠΑΝΤΟΎ!
΄

Περπατάμε διαρκώς σε ένα ναρκοπέδιο που δείχνει κάπως έτσι...



...όπου διακρίνεις και κάποια θύματα πολέμου.


Με μεγάλη υπερηφάνεια σου παρουσιάζω τα κρεβάτια των παιδιών.Τις κουκέτες τις έφτιαξε ο Στρατηγός.




Το πάνω κρεβάτι προς το παρόν χρησιμεύει...





σαν αποθηκευτικός χώρος του μεγάλου,για τα παιχνίδια που δε θέλει να του αγγίζει ο μικρός.Αν είσαι παρατηρητικός,θα είδες και τα Χριστουγεννιάτικα καμπανάκια,που τα άφησα γιατί αρέσει στο μωρό να τα ακούει.


Εγώ επειδή δεν είμαι παρατηρητική,δεν είχα προσέξει...


τη Χριστουγεννιάτικη κάλτσα Baby's First Christmas,(ναι μην κοιτάς το ημερολόγιο,Απρίλιο έχουμε,μέχρι και ο καιρός άρχισε να το συνειδητοποιεί)όπου μου το είπε ο γιος μου πριν από κανένα μήνα,αλλά και πάλι τώρα πού να τη βάλω;Ολα τα Χριστουγεννιάτικα είναι μαζεμένα σε κούτες.




Στο μπαλκόνι θα σου δείξω τον κήπο μου...


αλλά αριστερά και δεξιά μου υπάρχουν αυτά.















Επίσης...


Ο  μαρουλόκηπός μου που υπερήφανα σου παρουσίασα στο 
"Ευρώπη μάντεψε,είμαι ακόμα Πλούσια#1", με τις βροχές κατέληξε...









                    



                 η ζούγκλα του Αμαζονίου


Στο σκαλοπάτι της σκάλας,υπάρχει ακόμα αυτό...



Και πάνω κρέμεται ένα καλάθι,δική μου πατέντα,για τα άπλυτα που είναι να κατέβουν κάτω,καθώς το μπάνιο είναι επάνω.



Χαρτομάντιλα παντού,(είπαμε,δόντια/μύξες), όχι μέσα στο σκουπιδοντενεκέ,καθώς αυτός πρέπει να παραμένει καθαρός...




Σ ένα blog μπορείς και κροπάρεις όπου θέλεις...





Ενώ το μάτι σου βλέπει αυτό!






Καθώς φωτογράφιζα αυτό,για την ανάρτηση με το φυσικό καθαριστικό σφουγγαρίσματος...


ακούω το γιο μου να λέει."Μπαμπά η μαμά φωτογραφίζει τη σφουγγαρίστρα...!"(Και σχεδόν άκουσα τον άντρα μου να σκέφτεται,αντί να τη φωτογραφίζει,δεν πιάνει να σφουγγαρίσει?)



Με υπερηφάνεια είχα δείξει πριν από μήνες στους φίλους μου στο facebook το γκαράζ lego των παιδικών μου χρόνων,που κατάφερα να στήσω ξανά,βρίσκοντας το εγχειρίδιο οδηγιών στο internet (ω,ναι!!!) μετά από μισή μέρα που πάλευα.




Παρέλειψα να αναφέρω ότι λίγες μέρες μετά,έπειτα από έκρηξη ηφαιστείου ή/και σεισμό ότι είχε απομείνει ήταν αυτό...





Αυτή είμαι εγώ,αυτός είναι ο κόσμος μου.Σε απάντηση ερώτησης φίλης,η μέρα στον πλανήτη μου έχει 24 ώρες και δε μπαίνει σε pause όταν κλείνεις τον υπολογιστή σου.Κάνω ότι καλύτερο μπορώ,για να είναι χαρούμενη η οικογένειά μου,αλλά όπως παραδέχτηκα στην ανάρτηση για τη φετινή μου απόφαση νηστείας από φωνές,δεν τα καταφέρνω πάντα...
Και φροντίζω να περνάω καλά και εγώ,να έχω λίγο χρόνο και για μένα,κι ας σημαίνει αυτό ότι τα ρούχα μας δεν είναι όλα κολλαριστά...(βλ.Περί Σιδερώματος)

Η ξενάγηση τελείωσε!


Οσο για τον άλλο αρακά,εγώ τον κάνω όπως μου τον έφτιαχνε η μαμά μου.Με ντομάτα,κρεμμυδάκι,πάπρικα,άνηθο και τον τρώω απαραιτήτως με ΦΕΤΟΥΛΑ!!!








Υ.Γ.Αν θέλουμε τώρα να είμαστε εντελώς ειλικρινείς,εκτός από την εικόνα του αρακά,υπάρχει και αυτή του λαπά.Αλλά η ειλικρίνεια έχει και τα όριά της.Κάποια πράγματα δεν τα δείχνεις ούτε στην πεθερά σου...





Ποιος/ποια blogger θα είναι ο επόμενος/νη που θα μας παρουσιάσει τον αρακά στη ζωή του?! 



Χρυσαυγή,Δήμητρα,Ελένη προσκαλώ εσάς (και όποιον άλλο επιθυμεί),να μπείτε και στη λίστα του Φορμπς,(καμία σχέση με αυτή του Forbes!) του 
Ο συντονισμός για τις αναρτήσεις των bloggers γίνεται εδώ.
Με τόσο Αρακά στη ζωή σας,σίγουρα κρύβετε πολύ πλούτο!
















16 σχόλια:

  1. Καλώς σε βρήκα, πολύ ωραίο το κίνημα του αρακά, και ναι τελικά δεν είμαι η μόνη που προσπαθεί να φέρει εις πέρας ένα καθημερινό χάος όπως αποκαλώ εγώ , αλλά αυτό που λέω καθημερινά στο εαυτό μου είναι υπομονή ....
    από : xiotiko.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλώς ήρθες στη γωνίτσα μου!Οχι,δεν είσαι μόνη!Γράψε κι εσύ για το δικό σου αρακά και πες μας.Είναι λυτρωτικός,χαχα!

      Διαγραφή
  2. Καταρχήν σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την αναφορά! κατά δεύτερον μια χαρά καθαρό σπίτι έχεις! με ενα μωρό και ένα νήπιο (είμαστε στα ίδια, η ταλιμπανούλα 4 ετών και ο μαχαραγιός 19 μηνών) το δικό μου σπίτι είναι συνεχώς βομβαρδισμένο!! λάτρεψα τις κουκέτες σας, πολύ όμως! εμείς εγκαταλείψαμε το όνειρο αυτό αν και αγοράσαμε κουκέτα γιατί η μικρή φοβάται να ανέβει!
    Πολύ μου άρεσε αυτό το κίνημα! λες να το τολμήσω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το blog σου αξίζει να αναφέρεται και τώρα πραγματικά χάρη σε ένα σχόλιό σου στο άσχετο ανακάλυψα το όμορφο blog της Ελένης και την ωραία ιδέα της.Εννοείται να το τολμήσεις!Εγώ το ευχαριστήθηκα τόσο πολύ,γέλαγα μόνη μου όταν τα σκεφτόμουν όλα σε συνάρτηση με τις αναρτήσεις μου.Ετσι για να νιώθουμε και μια αλληλεγγύη όλες οι μανούλες.Σ ευχαριστώ για τις κουκέτες,κι εγώ τις λατρεύω πώς τις έφτιαξε.Ευτυχώς που δε βόλεψε να πάρουμε αγοραστές.Περιμένω πώς και πώς να φύγει και το μωρουδιακό κρεβάτι για να φτιάξω φωλίτσα από κάτω.Μπορεί τώρα να φοβάται και η μικρή σου,αλλά σε λίγο σίγουρα θα θέλει

      Διαγραφή
  3. Τι όμορφα!!!Όλα μου άρεσαν είναι όλα...φυσιολογικά,όπως πρέπει να είναι!!Και εμένα η κουκέτα μου άρεσε πολύ ,πάρα πολύ!Όλο το παιδικό δωμάτιο ,ναι και με την χριστουγεννιάτικη κάλτσα!Και αυτό με τη σφουγγαρίστρα....χαχαχαχα πολύ πλάκα!! Σε φιλώ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ!Να νιώθω κι εγώ περήφανη εκτός από τον αντρούλη μου λοιπόν, γιατί οι ζωγραφιές στους τοίχους είναι δικές μου. Ναι το σχόλιο με τη σφουγγαρίστρα θα πάρει τη θέση του στο βιβλίο με τις ατάκες του που κρατάω.χχχ

      Διαγραφή
  4. Απολαυστικότατη ανάρτηση!!
    Θα συμφωνήσω με τη Μάχη...μια χαρά είναι το σπίτι σου και backstage!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ!(Είπαμε το λαπά τον κρατάμε για πάρτη μας βέβαια...)

      Διαγραφή
  5. Καλώς σε βρήκα Αντωνία. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που τίμησες το κίνημα του αρακά! Η ανάρτησή σου ήταν απολαυστική και οι εικόνες από ένα πραγματικό σπιτικό που κατοικούν πραγματικοί άνθρωποι, γεμάτο ζωή και χρώματα! Λάτρεψα την χρήση των παλιών παντζουριών και τον κήπο σου. Και πάλι σε ευχαριστώ για αυτή τη δόση αλήθειας. Πάω να σεργιανίσω στο λοιπό ιστολόγιό σου. Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μόλις έβγαλα το τελευταίο ταψί με τα κουλούρια μου και ήρθα να θαυμάσω τον εξαιρετικό σου Αρακά!!!!
    Κατ' αρχήν να σου πώ πως είσαι μια κούκλα είτε έτσι, είτε αλλιώς!! :))
    Κατά δεύτερον να σε ευχαριστήσω που το ΄πες και το έκανες!!!!!!!
    Τρίτον, σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα τόσο γλυκά σου λόγια για το ιστολόγιό μου!!

    Για τον αρακά του σπιτικού σου τώρα, εγώ βλέπω ένα σπίτι ζωντανό, με χαρούμενους ανθρώπους, που το ζούν στο έπακρο!!
    Κάπως έτσι ήμουν και εγώ όταν τα κορίτσια μου ήταν μικρά! Με ένα σπίτι γεμάτο "παγίδες", με τις δουλειές να μένουν πάντα πίσω με ότι συνεπάγεται αυτό από ακαταστασία...
    Δεν είσαι η μόνη που δεν προλαβαίνει να τελειώσει τον καφέ...ούτε η μόνη που έχει ξεχάσει κάποιο αντικείμενο απ' τα Χριστούγεννα έξω!!
    Γέλασα πάρα πολύ με το τι κάνει το αίμα της μαμάς σου να ανεβαίνει στο κεφάλι χαχαχαχαχα...λάτρεψα την θέα απ' το μπαλκόνι σου και θαύμασα το αυτοκόλλητο στον κουβά!!!χαχαχα Πως το σκέφτηκες αυτό κοπέλα μου????????

    Πολύ λαχταριστός και παραδοσιακός και ο μαγειρευτός σου αρακάς!!!!!(και εγώ με φετούλα το τρώω)χεχεχεχεχε
    ...και εννοείτε πως κάποια πράγματα δεν τα δείχνουμε ΠΟΥΘΕΝΑ!!!!!!!!!!!χαχαχαχαχαχαχα

    Να είσαστε καλά και να ζείτε την κάθε σας στιγμή όπως επιθυμείτε!!
    Η αλήθεια του "αρακά" σου, ήταν πεντανόστιμη Αντωνία μου!!!

    Φιλιά πολλά & καλή Μεγάλη Εβδομάδα!!! :))**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχάς έχω πεθάνει στο γέλιο που νόμιζες ότι έχω βάλει η ψωνάρα αυτοκόλλητο του blog στον κουβά!!!Είναι απλά το logo μου πάνω στη φωτογραφία(γιατί είναι και πολύ καλλιτεχνική,μη μου κλέψει κανείς τη δόξα...!).Ωραία το ταίριαξα δε μπορείς να πεις!

      Πολύ κουλουράκι βλέπω.Κι εγώ τελικά με τον Αρακά σου παραμέρισα τη συνταγή,κι εκεί που έλεγα να τη γράψω γιατί λατρεύω τη μυρωδιά του ούζου και αυτή τη θρυψαλιαστή υφή που είδα στις φωτό σου,νά το σχόλιό σου για το πόσο μπελαλίδικα είναι στο ζύμωμα.Αποθαρρύνθηκα η γυναίκα....Δεν έχω χρόνο να δυσκολεύω τη ζωή μουυυυυ.

      Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και δε χανόμαστε!

      (Και όταν μεγαλώσουν κι εμένα τα αγόρια μου,θα επιστρέψω και για τα ουζοκουλουράκια!)

      Διαγραφή
  7. Χαχαχα τί απολαυστική ανάρτηση! Καταρχάς να πω οτι κατά τη διάρκεια της ξενάγησης ένιωσα... σα στο σπιτι μου :))
    Να το χαίρεστε παντα έτσι το σπιτάκι σας! Θαύμασα πάλι πάντως που καταφέρνεις να διατηρείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ πολύ και χμμμμμ...Θα μείνω με την απορία πάντως τί θαύμασες,"πάλι" κιόλας....χαχαχα

      Διαγραφή
  8. Ωραίο κίνημα πάλι. θα το τιμήσω σίγουρα. :D. Το σπίτι σου εκπέμπει ζεστασιά και με κάνει να επανέρχομαι στην ερώτηση που κάνω συνέχεια στον άντρα μου. Εμείς πότε θα πάμε να μείνουμε χωριό. Χριστός Ανέστη κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το έχω αναρτήσει στο google...αλλά το βάζω κι εδώ....χι χι χι.......
    αχ πόσο γέλασα...ταυτίστηκα...ενθουσιάστηκα...τα'χω ξανακούσει αυτά κατά καιρούς...βέβαια...αλλά έτσι που έπεσα πάνω στις φωτο...ποτέ...δεν είχα την τύχη...δεν είμαι λοιπόν μόνη μου στο συγκεκριμένο αυτό πλανήτη της οικοκυρικής και μαναδικής και συζυγικής...και νηπιαγωγικής...τέχνης...... κ.λ.π.κ.λ.π.κ.λ.π........όχι τελικά....μωρέ μπράβο..... ...ούτε φρικτά αναποτελεσματική...και παντελώς άχρηστη...ούτε τεμπέλα...ούτε allien....of course...μια συνηθισμένη περαστική βρε παιδί μου...που προσπαθεί ν'αφήσει το καλύτερο αποτύπωμα που μπορεί...oh thanks god...!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχω ρίξει τρελλό γέλιο με τη σκέψη του άντρα σου "ακούω το γιο μου να λέει."Μπαμπά η μαμά φωτογραφίζει τη σφουγγαρίστρα...!"(Και σχεδόν άκουσα τον άντρα μου να σκέφτεται,αντί να τη φωτογραφίζει,δεν πιάνει να σφουγγαρίσει?)"
    Φαντάζομαι συχνά και τον δικό μου να κάνει αντίστοιχες σκέψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έλαααα,δε θέλει πολύ click click!
Αν δεν μου γράψεις,πώς θα ξέρω ότι πέρασες από δω?!

Blogging tips