Μονοήμερη Εξωπραγματική Απόδραση,δίπλα στην Αθήνα

Στην αρχή το σκέφτηκα για κλείσιμο...

Αλλά νομίζω πως έτσι πρέπει να ξεκινήσω.

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε ποτέ βελάζοντας...

Και κοίτα να δεις τί μπορεί να γίνει αν ένα πρόβατο σταματήσει να βελάζει 

(βλ. τί ασχήμια,τί σκουπίδια,τί άσχημα αυτά τα μισοτελειωμένα κτίσματα,κοίτα πόσα σκουπίδια έχουν πετάξει στο δάσος...)

κι αρχίσει να τρέχει.

(βλ. κάνει κάτι για ν' αλλάξει όλη αυτή την ασχήμια)

Πραγματικά μ΄έκανε να πιστέψω ότι με τέτοια "πρόβατα",

υπάρχει ελπίδα να σωθεί όλο το κοπάδι...

Γιατί απ' ότι διάβασα τυχαία σε ένα άρθρο πριν από μερικές εβδομάδες,από ένα και μόνο πρόβατο έγινε η αρχή και δημιουργήθηκε όλο αυτό που θα δεις παρακάτω.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Το χωριό Παύλιανη και ο Δρυμός της Οίτης βρίσκονται στη Φθιώτιδα,σε απόσταση 2μιση περίπου ώρες από την Αθήνα.Πράγμα που σημαίνει ότι είναι ένας φανταστικός προορισμός,ακόμα και για μονοήμερη εκδρομή!

Εγώ τόσα χρόνια γιατί δεν τον έχω ξανακούσει;;;;;!!!

Πόσοι τέτοιοι θησαυροί βρίσκονται γύρω μας;;!!!

στην επόμενη πληροφορία ΔΩΣΕ ΒΑΣΗ!:

1.)  Βασική προϋπόθεση για να φτάσεις (έγκαιρα) στην Παύλιανη,είναι να ΜΗΝ ακολουθήσεις το GPS!!!Ρώτα κι εμάς που παραλίγο να την πατήσουμε και την ξαδέλφη που την πάτησε κι έκανε όοοοολο το γύρω του βουνού.Δεν ξέρω τί παίζει,η θεωρία μου είναι ότι κάποιοι από τα γύρω χωριά έχουν λαδώσει τη Google για να σε περνάει κι απ' το δικό τους χωριό.(Αν κι έχω υποψίες ότι η ξαδέλφη είχαν άλλους χάρτες,οπότε παίζει βαθύτερη συνωμοσία)

Για να πάμε λοιπόν,βγαίνουμε από την Εθνική στην έξοδο προς Αμφισσα και μετά ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΕΣ ταμπέλες που λένε σαφέστατα ότι για Παύλιανη πας δεξιά και όχι ευθεία όπως επιμένει η κυριούλα στο μαραφέτι!

Και κάτι ακόμα.Αν είσαι γονιός 2χρονου/3χρονου,όπου ένα τυπικό Σαββατοκύριακό σας συμπεριλαμβάνει 

• να κάνει καρούμπαλο στο μέτωπο,
• να πιάσει μια σφίγγα που ο πεθερός σου θεώρησε ότι τη σκότωσε,αλλά ήταν μετεμψύχωση γάτας και της είχε περισσέψει μια ζωή,
• ν' αρχίσει να σε χτυπάει λέγοντας "Να,να,να" επειδή δεν το άφησες να σκαρφαλώσει στα κάγκελα την ώρα που έχει ανοιξει η γέφυρα του Ευρίπου...

2.)  Φιλική συμβουλή-προτροπή...άστο πίσω με τη γιαγιά και τον παππού,ασφαλές απ' τα γκρεμνά κι ας ανοίξει το σαγόνι του στη βρύση!

3.) Mη μας βλέπεις Οκτώβρη μήνα χαλαράουα με τα κοντομάνικα και τις βερμουδίτσες.Τη συγκεκριμένη μέρα στην Αθήνα είχε 30 βαθμούς.Το δάσος είναι πολύ πυκνό.Εφοδιάσου με ρούχα σε στρώσεις για να μπορείς να τ' αφαιρείς και...αν είσαι ατίθασο παιδί σαν κι εμάς,όπου κάθε γιοφύρι θα σε καλεί να το διασχίσεις και κάθε παραποτάμια αθλοπαιδεία να τη δοκιμάσεις,πάρε μια αλλαξιά (συμπεριλαμβανομένων παπουτσιών/καλτσών) και άστα στο αυτοκίνητο.Οι αποστάσεις είναι αρκετά μικρές.Αν είναι χειμώνας θα συνιστούσα και κάτι για να ζεσταίνεις το κεφάλι.Ο προορισμός είναι βέβαια ιδανικός από Ανοιξη μέχρι Φθινόπωρο κατά την άποψή μου.

Εχεις λοιπόν αποφύγει την googloπαγίδα κι εκεί που προχωράς με το αυτοκίνητο και θαυμάζεις το τοπίο,βλέπεις αυτό...

Τώρα δεν ξέρω αν εσύ είσαι πιο εκλεπτισμένος άνθρωπος από εμένα και σκεφτείς κάτι πιο καλλιτεχνικό,η δική μου μπρουτάλ σκέψη πάντως ήταν wtf?!

Εδώ θα ήθελα να έρθω αφήνοντας πίσω και το 7+ και το 40+ αγόρι μου,εκτός από το 2+.

Το χωριό δεν προλάβαμε να το γυρίσουμε,καθ' ότι προορισμός μας ήταν το δάσος,μόνο ότι είδαμε στα πεταχτά με το αυτοκίνητο,αλλά όπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις κάτι θ' ανακαλύψεις. 

Καταρχάς είδα κάπου 20 σκουπιδοντενεκέδες και καθένας ήταν ένα ξεχωριστό έργο τέχνης.

Εκεί που κανονικά θα έβλεπες άσχημους και βαρετούς τοίχους...

και άκυρες τσιμεντοκολώνες στη μέση της φύσης...

Και μετά μπήκαμε στο δάσος.

Στο σημείο που έχουν ονομάσει 

"Παρκάκι"

Από εδώ και πέρα υπάρχουν τόσα μα τόσα να δει κανείς,που παρ όλο που ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό,πραγματικά δε μπορεί να περιγράψει τις εικόνες φυσικής και τεχνιτής ομορφιάς που είδαμε.Θα κάνω μια απλή περιγραφή των εικόνων,γιατί πραγματικά ότι και να πω θα είναι λίγο.
Εμείς παραμείναμε στην εύκολη διαδρομή που άνετα περπατιέται και από μικρότερα παιδάκια(είδαμε και 4χρονα),αρκεί να μην είναι σαν αυτό που περιέγραψα παραπάνω,γιατί τότε θα σου βγει η ψυχή.Περίμενε κανένα χρόνο ακόμη.

Να τονίσω ότι όλα αυτά βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στο δάσος,χωρίς να πληρώνει κάποιος είσοδο σε ιδιωτικό χώρο.

        Η γέφυρα-πιάνο που σε υποδέχεται,έχει αισθητήρες και όταν ανέβεις αρχίζει                                                    να παίζει μουσική.

3 χώροι, σου δείχνουν εφαρμογές της υδροκίνησης.

Γεφύρια φαρδιά,γεφύρια στενά,γεφύρια κυματιστά και γεφύρια σε σχήμα ξυλόφωνου.Ω,πόσα γεφύρια περάσαμε!

Υπαίθρια  σχολική τάξη.

Κάτω δεξια,η μαθήτρια Διαβαστερή Απουσιολογίδου χτυπιέται για να πει μάθημα,ενώ αριστερά της ο Λουφαδόρος Τεμπελχανίδης προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος.

Αθλοπαιδίες.

Κάτω δεξιά διακρίνεις το τεμπελόσφαιρο.

Ενώ υπήρχε και το ανθρώπινο "ποδοσφαιράκι"

Θεϊκό!Ρίξαμε τρελό γέλιο!

Για τα ταλαίπωρα από την άθληση κορμιά.

Πάνω αριστερά το παγκάκι του κοψομεσιασμένου.Πάνω δεξιά,το παγκάκι των τσακωμένων.Αιώρες διάσπαρτες στο δάσος.

Εάν η γάγγραινα είναι θεραπευτική,συμφωνώ με την ταμπελίτσα

                                          Αυτό θα πει ανακύκλωση συσκευών!

Ανέφερα ότι απλά και μόνο η φύση ήταν μαγευτική...;!

Παραλία...

"Μπες,μπες,μπες" γράφει το ταμπελί

...με υπαίθριο τζακούζι που λειτουργεί με φωτιά.

(Κι ο "Μάστορης" ν' αναθεματίζει που πετάξαμε τους παλιούς θερμοσίφωνες)

Για άνω των 18

Πάνω αριστερά,πηγή με εμπλουτισμένο νερό,όπως γράφει και η ταμπέλα

Le Cafe "Το Γούπατον"

Κούνιες που μας κούναγαν.

Ραπέλ και διάβασε τις οδηγίες αν δε θες να βρεθείς μέσα!

Βόλτα με τη Σχεδία

Και διάβασε τις οδηγίες γιατί ΘΑ ΒΡΕΘΕΙΣ μέσα.

Αριστερά ΣΩΣΤΗ ΧΡΗΣΗ, Δεξιά ΔΕΝΤΟΝΞΕΡΟΥΜΕΤΟΝΚΥΡΙΟ και οποιαδήποτε ομοιότητα με τον μπατζανακοεξαγχιστείας ξάδελφο είναι τυχαία!

Γι' αυτό εκτός από τις ταμπέλες στους δρόμους ΚΥΡΙΕΠΟΥΕΤΥΧΕΝΑΣΕΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΟΥΜΕ,διαβάζουμε και τις ταμπέλες οδηγιών!

(Ακόμα κλαίω btw που είχα κλείσει τη φωτογραφική κι έχασα το εσταντανέ,αλλά είμαι σίγουρη ότι οι Παυλιανίτες έχουν κρυμμένες κάμερες και θα σε βρω στο youtube!)

Γενικά όπου γυρίσεις το μάτι έχει ευφάνταστα ταμπελάκια και μηνυματάκια.

Αν σε πιάσει βρόχα,το κατάστημα διαθέτει και ομπρέλες.

Μην ξεχάσεις ν' αφήσεις ένα κέρμα,γιατί φυσικά και αξίζει η προσπάθεια!
(Αν τώρα αισθάνεσαι πολύ γαλαντόμος,ρίξε κάτι παραπάνω να βάλουν οι άνθρωποι μια webcam στο σημείο που βρίσκεται το τελεφερίκ και η σχεδία.Πραγματικά αξίζει!)

Και φυσικά μην ξεχάσεις να γράψεις στο βιβλίο εντυπώσεων!

Η δική μου εντύπωση:

"Ανθρωποι σαν κι εσάς,με κάνουν να αισθάνομαι ότι αξίζει να παραμένω και να μεγαλώνω τα παιδιά μου στην πατρίδα μου..."