ΚΛΗΔΟΝΑΣ 2015:Στον Αγιο Σπυρίδωνα ένα δειλινό...

Τελείωσε ο μεγάλος το σχολείο και δεν προλαβαίνω όχι να γράψω,ούτε να σκεφτώ η δόλια μάνα!
Για τη χθεσινή βραδιά όμως δε γινόταν να μη σου γράψω...


Καλοκαιράκι πλέον,με όμορφες βραδιές και χθες  βράδυ το ξενυχτήσαμε οικογενειακώς στην καθιερωμένη γιορτή του Κλήδονα,που οργάνωσαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με μεγάλη επιτυχία οι "Περιπατητές".

Την εκκίνηση έδωσε το άναμμα της φωτιάς,με το Μητροπάνο να μας τραγουδάει απ΄το μεγάφωνο 

"ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές,

του Αη Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες...."

καθώς και το άσμα της εκδήλωσης

"Στον Αγιο Σπυρίδωνα ένα δειλινό..."

με τη φωνή της Μοσχολιού.

Μετά όσοι από τους παρευρισκόμενους ήθελαν,έριξαν ένα προσωπικό αντικείμενο σ' ένα πήλινο δοχείο.Οι μικροί βοηθοί τα διάλεγαν και η εκπληκτική εκφωνήτρια (δηλαδή εγώ) διάβαζε στον κάτοχο το "ριζικό" του.(βλ. αστεία στιχάκια που είχαμε γράψει)

Επόμενο βήμα,ρίξαμε στην πυρά τα μαγιάτικα στεφάνια μας.

κάποια πιο ευφάνταστα...

Επειτα ήταν η ώρα να πηδήξουμε εμείς πάνω από τη φωτιά.

Τέλος φυσικά,από μια ελληνική εκδήλωση δε λείπει ποτέ το φαγοπότι και ο χορός!

Αξέχαστες βραδιές σαν και τη χθεσινή δεν ξεχνώ να ευλογήσω την ώρα και τη στιγμή που πήραμε τη ( φαινομενικά τότε δύσκολή) απόφαση να αποκεντρωθούμε.

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!