DiY Παιχνίδι από Χαρτόκουτα

Σήμερα βρέθηκα με μια πολύ ωραία κούτα στα χέρια μου.Στο παρελθόν έχουμε απασχοληθεί με τον μεγάλο με διάφορες κατασκευές με κούτες 

(βλ. και αγωνιστικό αυτοκίνητο), οπότε σκέφτηκα να φτιάξω κάτι για το μικρό,μπας και ξεφύγει το μυαλό του λίγο από τα καλώδια/πρίζες/σόμπα/ντομάτες/ντουλάπια/σκάλα και γενικά όοοο,τι άλλο εκτός από τα παιχνίδια του.

Ανοιξα τα αποθέματα υλικών χειροτεχνίας και ό,τι με ενέπνεε το κότσαρα.

Το αποτέλεσμα:

Τις τρύπες και τα ανοίγματα γενικά,τα έντυσα με ταινία,για να μην ξεφλουδίζουν πολύ.

Τώρα μια blogger που σέβεται τον εαυτό της,θα σου έλεγε ότι το βλαστάρι της απασχολήθηκε (μόνο του και αυτοβούλως) γύρω στις 3 ώρες (τουλάχιστον),ενώ εκείνη σφουγγάρισε, μαγείρεψε, σιδέρωσε, λούστηκε, έκανε πεντικιούρ και πήρε και έναν υπνάκο.(ανάσκελα για να μη χαλάσει και το νύχι).

Εγώ που χωρίς καμία ντροπή σου έχω παρουσιάσει τον "Αρακά" μου(βλ. εδώ) και σου έχω αρα(κα)διάσει και τις απόψεις μου περί Σιδερώματος, θα σου πω ότι γενικά 

• το project στέφθηκε με μεγαλύτερη επιτυχία απ' ότι περίμενα
• η μέρα πέρασε με λιγότερη γκρίνια λόγω βαρεμάρας 
• διασκεδάσαμε πολύ οικογενειακώς και 
• on & off όλη μέρα ασχοληθήκαμε με αυτό.

Πιο συγκεκριμένα:

Στην αρχή το όλο θέμα του κίνησε το ενδιαφέρον:

Μετά,επειδή καθώς σου έχω πει είναι και γευσιγνώστης,είπε να το δοκιμάσει να δει αν είναι τόσο νόστιμο,όσο φαίνεται.

αχιβάδα check,κούτα check

Μάλλον δεν ήταν γιατί μετά από λίγο είπε να φάει το παπούτσι του

 και να περάσει μια βόλτα από τη σόμπα.

Αρχισα ν' ανοιγοκλείνω πορτάκια,να πετάω με τον απαραίτητο δραματισμό διάφορα πράγματα μέσα στις τρύπες,να τραβάω το κορδόνι με την αχιβάδα,οπότε επέστρεψε.

Μέσα η μπάλα.Πού πήγε; Τη βλέπεις;

Είχε πλάκα κάποια στιγμή που του κόλλησε κολλητική ταινία στο χέρι και προσπαθούσε να καταλάβει τί γινόταν.

Μετά βάλθηκε να προσπαθεί να πετάξει το παπούτσι του αδελφού του από τη σκάλα...

Ο οποίος αδελφός τελείωσε σήμερα νωρίς το σχολείο και μπήκε κι αυτός στην παρέα.

Μέσα το τρένο από το τούνελ.

Επ' ευκαιρίας μου ήρθε η ιδέα να κάνουμε το πρώτο μάθημα για δέσιμο φιόγκου.

Επίσης έπεσαν στο τραπέζι και νέες ιδέες και παιχνίδια.

Η κούτα ήταν ένα καράβι και ο Winnie ναυαγός στη θάλασσα.

Το κορδόνι με την αχιβάδα,σωσίβιο.

Τέτοιο παιχνίδι με το (πανάκριβο) Πειρατικό Καράβι των Playmobil,δεν έχει κάνει.

Για μια ακόμη φορά το συμπέρασμα που κάθε γονιός μαθαίνει από πολύ νωρίς.

Τα παιδιά μπορούν να παίξουν με ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Οσο πιο άσχετα μάλιστα,τόσο πιο πολύ λειτουργεί η φαντασία τους...

Στιγμιότυπα από τη διάσωση του Winnie.

Παράλληλα άρχισε να εμπνέεται και το μικρό.

 Να ξεθαρρεύει και να χώνει και το χέρι μέσα

Θα έχω να το θυμάμαι,από τις πρώτες φορές που βρήκαν κοινό παιχνίδι για να παίξουν.

Ο ένας τραβάει τα πανάκια και ο άλλος τα τοποθετεί και πάλι στη θέση τους.

Και φτου κι απ' την αρχή!

Η μεγαλύτερη επιτυχία της ημέρας όμως,ήταν η παρακάτω φωτογραφία. 

Μοιάζει σα να είναι καθιστός,όμως είναι

η πρώτη του απαθανάτιση να στέκεται όρθιος,χωρίς να στηρίζεται πουθενά!!!

Εχει αρχίσει εδώ και λίγες μέρες να το κάνει για λίγα δευτερόλεπτα,αλλά δεν τον είχα πετύχει.

Και το παιχνίδι συνεχίζεται και αύριο!

(που είναι και αργία και δεν έχουμε σχολείο)