Τώρα που (σύμφωνα με ανυπόστατες κατά τη γνώμη μου φήμες ότι) μπήκε η Ανοιξη,θα κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους αυτά τα εργατικά,κατεργάρικα πλασματάκια,που συμπαθέστατα είναι,αρκεί να κάνουν τη δουλειά τους έξω από το σπίτι σου.
Πριν από τρία χρόνια είχα τρελαθεί,γιατί άρχισα να έχω μυρμήγκια κάτω από το νεροχύτη μου λόγω του σκουπιδοντενεκέ.Τα οποία μυρμήγκια ανεβοκατέβαιναν το σωλήνα της αποχέτευσης του νεροχύτη και χάνονταν μέσα στον εντοιχισμένο πάτο του επίπλου.
Μετά από απεγνωσμένη αναζήτηση,διάβασα κάπου,θα σε γελάσω πού,μια συνταγή που με έσωσε!
Από τότε,κάθε Ανοιξη που αρχίζω να έχω επισκέπτες,κάνω τα μαγικά μου μια δυο μέρες και όλο το καλοκαίρι είμαι ήσυχη.
ΜΑΓΙΚΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ
1/3 cup ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας βορικό οξύ(προσοχή δεν είναι το ίδιο με το βόρακα)
1 cup ζεστό νερό
Ανακατεύω τη ζάχαρη με το βορικό οξύ και ρίχνω σιγά σιγά το νερό, ανακατεύοντας για να μη σβολιάσει.Φυλάω το μείγμα σε γυάλινο βαζάκι.
Βουτάω ένα κομμάτι βαμβάκι στο υγρό και το τοποθετώ πάνω σε ένα αλουμινόχαρτο.Φροντίζω να είναι πολύ υγρό το βαμβάκι,δε το στραγγίζω.Εγώ ρίχνω και μερικές σταγόνες γύρω γύρω για να τα διευκολύνω.
Τα μυρμήγκια μόλις μυριστούν τη ζάχαρη θα αρχίσουν να μαζεύονται.
Πολύ βασικό!Εκείνη τη στιγμή θα θέλεις να τα εξολοθρεύσεις όλα επί τόπου.
ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΟΥ!(Ε καλά,αν εξολοθρεύσεις μερικά θα σε καταλάβω κι εγώ το κάνω...)
Το βασικό είναι να τα αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους!Γιατί μεταφέρουν το δηλητήριο στη φωλιά.
Σε μια δυο μέρες έχεις καθαρίσει!
Προσοχή αν έχεις ζώα,μην το βάλεις σε σημείο που θα το γλύψουν.
Κακούργα..... "το δηλητήριο στη φωλιά τους"?!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα τα κακόμοιρα τα μυρμηγκάκια......
Στη φωλιά που έχουν μέσα στην ΚΟΥΖΙΝΑ μου.Φέτος αν θες μπορώ να τα μαζέψω σε ένα κουτάκι και να στα φέρω δώρο : ).
ΔιαγραφήΣτον κήπο καμιά φορά τα χαζεύω και τα βοηθάω κιόλας αν τα βλέπω και παιδεύονται με τίπορα βαρύ!χαχαχαχα
Πως θα σου φαινοταν να παρεις ένα τηγάνι πλυμενο απο την κουζίνα να ρίχνεις ηλιέλειο να τηγανίσεις 2 αυγα ματια και ενω τα περιλουζεις με το καυτο λαδακι διαπιστώνεις ότι πανω τους(φαίνονται καθαρά λογω του άσπρου χρώματος των αυγων) υπάρχουν νεκρα μερμηγκακια τηγανισμένα με το λαδι. Αναγκαζεσαι να τα πετας και παλι από την αρχή. Ολα τα σκευη που έχουν τη μυρωδιά του λαδιου προσελκυουν πολύ τα μηρμηγκια. Είναι μαρτυριο να εχεις μηρμηγκια στο χωρο που μαγειρευεις. Τα αγαπαμε τα ζωακια αλλά δεν μπορούμε να συμβιωσουμε με αυτα στην κουζίνα μας.
ΔιαγραφήΧεχε,χιούμορ έκανε η Ειρήνη,αλλά σε νιώθω!!!
ΔιαγραφήΕννοείται πολύ χρήσιμο. Πιάνει και για άλλα έρποντα; π.χ. κατσαρίδες ή σαρανταποδαρούσες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Δεν ξέρω,αλλά αν βρεις άκρη με κατσαρίδες πες και σε μένα(κλαψ!).Δε νομίζω να γίνεται κάτι.Γιατί αυτά δεν έρχονται απαραίτητα για να φάνε.(νομίζω)Το καλό με τα μυρμήγκια είναι ότι έχουν και την αντίληψη και δεν ξαναπλησιάζουν.
ΔιαγραφήΘα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου Αντωνία! Καλά τα μυρμηγκάκια κι όλα τα ζωάκια της φύσης,αλλά μακρυά από το εσωτερικό του σπιτιού μας! Το έχω αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα σε προηγούμενο σπίτι όταν ήμουν ανύπαντρη...περπατούσαν κανονικότατα σε όλο το σπίτι, θυμάμαι..είχα τρελαθεί! Πολύ χρήσιμο το κολπάκι σου! Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Σ: Που να δεις τρέλα και υστερία που είχα πάθει εγώ όταν μέσα στο σπίτι μου (νεόδμητο παρακαλώ, το ξέρω στα καθαρά πηγαίνουν...) είχα βρει ποντίκι και κατσαρίδες μεγάλες....ΦΡΙΚΗ!)
Ενα θα σου πω...Πέρυσι,σε άσχετο μήνα,μετά την εποχή τους,δεν ξέρω τί είχε γίνει,αλλά αφού είχαμε κάμποσες κατσαριδοεπισκέψεις μέσα σε μια εβδομάδα ψεκάζουμε βράδυ μέσα στο σπίτι παρά το παιδί και ξυπνάμε το πρωί ανάμεσα σε 11 κατσαριδοπτώματα.Και μέσα σε μιάμιση ώρα είχα σκοτώσει άλλες 7...Δεν προλάβαινα.Αφού σε κάποια φάση είχα 4 παντόφλες με χαλκομανίες από κάτω που δεν είχα προλάβει να μαζέψω.Μπρρρρρρρρρρ ακόμα το σκέφτομαι και ανατριχιάζω
ΔιαγραφήΤο λογότυπο σου είναι φοβερό! Μ'αρέσει που είναι χειροποίητο, εσύ το έφτιαξες φαντάζομαι ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ σ ευχαριστώ,είσαι η πρώτη που μου λέει κάτι!χιχι και είμαι τόσο περήφανη για το...αριστούργημά μου.Το είχα ζωγραφίσει πρόχειρα πώς το φαντάζομαι για να μου το φτιάξει ο άντρας μου που σκαμπάζει από ζωγραφική και τελικά μου άρεσε και το κράτησα : )
ΔιαγραφήΑντωνία μου πάντα έχεις μια πολύ όμορφη ανάρτηση και ιδέα να δώσεις. Η αλήθεια είναι κι εγώ τα συμπαθώ τα κακόμοιρα αλλά δεν τα θέλω στο σπίτι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια : )
ΔιαγραφήΑντωνια οντως εξαφανιζονται ή θα γεμιζει ολο το σπιτι; Απελπιστηκα εχουμε παρα πολλα μεσα στο σπιτι!
ΔιαγραφήΓεια σας παιδιά μου! Εγώ μία ημέρα λοιπόν πρόπερυσσι στις αρχές του καλοκαιριού μαζί με τη κυρά μου φτάσαμε στο πατρογονικό μας εξοχικό για να αρχίσουμε εκεί τις ετήσιες καλοκαιρινές μας διακοπές, και τι χαρά μεγάλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το που μπήκαμε στο σπίτι, δεν πρόλαβα να μεταφέρω καλά καλά όλα τα συμ- πρά- καλα (όπερ συμ-πρά-καλα σημαίνει όλα τα πρακτικά καλά μαζί), και ακούω την κυρά μου να στριγγλίζει.
Να μη το πολυλογώ λοιπόν, σε ένα δωμάτιο του σπιτιού ήταν όλο μα ολο το δωμάτιο γεμάτο με μηρμύγκια. Δηλαδή για να σας δώσω μία εικόνα να καταλάβετε τι εννοώ, αρκει να σας πω ότι οι δύο τοίχοι που ήταν βαμμένοι σε χρώμα ανοιχτό μπεζ, ήταν όλοι κατάμαυροι καλυμμένοι από μυρμήγκια, μερικά μάλιστα απο αυτά ήταν μεγαλύτερα και φτερωτά. Μπορέσαμε τελικά και τα ξεφορτωθήκαμε με την ηλεκτρική σκούπα και με φαράσια και με απλές σκούπες και τα λοιπά. Επειδή δε είμαστε, και ηλικιωμένοι μέχρι να ξεκαθαρίσουμε το σπίτι από αυτά μας βγήκε κατά το κοινώς λεγόμενο "ο πάτος".
Το Βορικό οξύ τώρα... Αυτό μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί και για τις αηδιαστικές κατσαρίδες. αρκεί στη θέση της συνταγής με ζάχαρη που διάβασα στην αναρτηση σας να αντικατασταθεί η αναλογία με αλεύρι.
* Το μόνο φυτό που έχω παρατηρήσει να μη πηγαίνουν επάνω του ποτέ έντομα, μυρμήγκια κτλ, είναι η Δάφνη (το ιερό φυτό του Απόλλωνα). Η Δάφνη σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν μια νηρηϊδα με την οποία ήταν παράφορα ερωτευμένος ο θεός Απόλλων, αλλά αυτή για να αποφύγει το "στενό μαρκάρισμα" του θεού μεταμορφώθηκε στο φυτό που ξέρουμε. Τότε ο Απόλλων που δεν ήθελε να την χάσει, την πήρε μαζι του σαν ιερό του δέντρο. Από τότε η δάφνη βρισκόταν δίπλα σε κάθε ιέρεια του, την Πυθία που την χρησιμοποιούσε για να κάνει τους χρησμούς. Με δάφνη άλλωστε, στεφάνωναν στους ολυμπιακούς αγώνες τους νικητές(δαφνινο στεφάνι).
Από τον από τον θεό Απόλλωνα, η δάφνη έφτασε και έγινε το ιερό σύμβολο φυτό του χριστιανισμού. Να μη λησμονούμε άλλωστε ότι με δάφνες εραιναν και έστρωναν στο διάβα Του την Κυριακή των Βαϊων (επέτειος σαν σε δυο ημέρες από σήμερα).
Δάφνες βάζουμε και σε συνταγές μαγειρικής.
Να είσαστε πάντοτε καλά!
Πολύ ενδιαφέρον αυτό με τις κατσαρίδες,γιατί και αυτές μας προτιμούν για τις εαρινές διακοπές τους!!!!Δάφνη έχω ένα ολόκληρο θάμνο,αλλα πώς να τη χρησιμοποιήσω?(Εκτός από τις συνταγές,εννοώ για να διώξω τους ανεπιθύμητους επισκέπτες!)
ΔιαγραφήΠάλι καλά που χαμε και όλους αυτούς τους ερωτιάρηδες θεούς κι έχουμε τόσα όμορφα και χρήσιμα φυτα,χαχα